زهرا نصیری امیری، بانوی کارآفرین اهل بابلسر در استان مازندران است که از سال ۱۳۷۸ وارد عرصه کارآفرینی شده است. او که فارغ‌التحصیل رشته مهندسی عمران است، بیش از ۲۰ سال از عمر خود را صرف فعالیت و کارآفرینی در زمینه صنایع دستی کرده است. نصیری، مادرش را بزرگترین مشوق خود در این راه می‌داند. او به طور تخصصی در زمینه گلیم، جاجیم، چرم و به ویژه چوب، آثار هنری خلق می‌کند و زمینه اشتغال بانوان همشهری خود را فراهم آورده است.
نصیری امیری در گفتگو با سایت خبری ما مردم، اظهار کرد: سفرهای متعددی به نقاط مختلف ایران داشته‌ام و در هر سفر، هنر خاص آن منطقه را آموخته‌ام. به عنوان مثال، در کرمان، پته‌دوزی را فرا گرفتم و پس از بازگشت به مازندران، آن را با چرم ترکیب کرده و به تولید کیف‌های چرمی با طرح پته پرداختم.
این بانوی کارآفرین با وجود طی مسافت طولانی برای رسیدن به محل کار، دغدغه اصلی خود را دوری از دخترش به دلیل مشغله زیاد عنوان می‌کند.
وی گفت: از ابتدای فعالیتم تاکنون، برای ۳۸۰ بانوی همشهری خود اشتغالزایی کرده‌ام و در حال حاضر نیز ۲۸ بانو در کنار من مشغول به کار هستند.
نصیری در خصوص خسارات ناشی از شیوع کرونا و حمایت‌های دولت بیان کرد: وام کرونا را به راحتی دریافت کردم، اما بزرگترین مشکل فعلی ما، کاهش فروش و درآمد به دلیل شیوع این بیماری است. نوسانات قیمت مواد اولیه نیز بر این مشکلات افزوده است.
وی افزود: متاسفانه دولت راهکار مناسبی برای حمایت از کسب و کارهای آسیب‌دیده ارائه نکرده است.
نصیری با اشاره به تعداد زیاد بانوان بی‌سرپرست و بدسرپرست، ادامه داد: در حال حاضر، کم و بیش مواد اولیه فراهم است، اما فضای مناسبی برای تولید و کار وجود ندارد.
وی تصریح کرد: دولت مبلغ ناچیزی را به عنوان وام کرونا در نظر گرفته که این وام‌ها مشکلات را حل نمی‌کند و مشکلات مالی همچنان پابرجاست.
او با بیان جملاتی انگیزشی در خصوص مسیر موفقیت خود، گفت: برای اشتغال‌آفرینی، باید در کف بازار شاگردی کرد؛ برای کارآفرینی، باید از یک استاد الهام گرفت؛ برای برنده شدن، باید با بهترین‌های بازار همراه شد؛ و برای طراح و راه‌انداز بودن، باید تفکری ناب و کارا در کنار یک استاد پرورش اندیشه داشت.
این بانوی کارآفرین در پایان به مدیران پیشنهاد داد: به جای وام‌های خرد که خروجی چندانی ندارند، وام‌های بزرگ‌تر به صورت متمرکز به اتحادیه‌ها یا بنیادها اختصاص داده شود تا اشتغالزایی منسجم و کارگروه‌های هدفمند ایجاد شود.
با این اوصاف، مشکلات بانوان کارآفرین در سراسر کشور نیازمند توجه جدی مسئولان است، در غیر این صورت، معضل بیکاری و مشکلات مالی همچنان ادامه خواهد داشت.
