فخریه روان‌پاک، بانوی کارآفرین و مبتکر اهل نوشِ منوجان، با عزمی راسخ و تکیه بر هنرهای بومی، توانست با آموزش دوخت لباس‌های محلی کرمان و هرمزگان به ۳۰۰ زن، زمینه‌ساز اشتغال و درآمدزایی پایدار در منطقه شود. او با تأسیس صندوق خرد و فروش محصولات در بازارهای محلی، نه‌تنها زندگی خود، بلکه اقتصاد صدها خانواده محروم را متحول کرد. روان‌پاک امروز به‌عنوان نمادی از تلاش و نوعدوستی، الهام‌بخش زنان برای خوداتکایی است.
فخریه روان‌پاک، بانوی کارآفرین و مبتکر اهل نوشِ منوجان، در گفت‌وگو با سایت خبری ما مردم از تلاش‌های خود برای اشتغال‌زایی زنان محلی خبر داد. وی با تأکید بر تولید لباس‌های محلی استان‌های کرمان و هرمزگان، گفت: «تمرکز اصلی من روی دوزندگی شلوارهای زنانه زریباف و لباس‌های بندری است. این کار را دو سال پیش شروع کردم و امروز به لطف خدا، ۳۰۰ نفر مستقیم و غیرمستقیم از آن بهره‌مند شده‌اند.»
روان‌پاک با اشاره به شیوه همکاری با زنان خانه‌دار، توضیح داد: «مواد اولیه را خودم تهیه می‌کنم و در اختیار زنان قرار می‌دهم. آن‌ها در خانه کار می‌کنند و من محصولات را به بازارهای بندرعباس و میناب می‌برم. بعد از فروش، سود حاصل را به آن‌ها پرداخت می‌کنم. این روش، درآمدی پایدار برای خانواده‌های کم‌بضاعت ایجاد کرده است.»
وی درباره آموزش‌های ارائه‌شده افزود: «ابتدا خودم به روستاها رفتم و زنان را دعوت به یادگیری کردم. هر بار ۱۰ تا ۲۰ نفر آموزش دیدند و سپس آن‌ها به دیگران آموزش دادند. امروز حدود ۳۰۰ نفر زیرمجموعه این شبکه هستند. دوره آموزش بین یک هفته تا دو ماه طول می‌کشد، بسته به علاقه و استعداد افراد.»
این کارآفرین با بیان خاطرات شروع کار گفت: «همسر من بیکار بود و من برای تأمین معاش، به میناب سفر کردم. آنجا با هنر زری بافی و دوخت لباس‌های محلی آشنا شدم. بعد از یادگیری، کار را از خانواده خودم شروع کردم و کم‌کند به روستاهای اطراف منوجان و کهنوج گسترش دادم.»
روان‌پاک درباره درآمدزایی این طرح بیان کرد: «هر زن ماهانه ۴ تا ۵ شلوار یا شال می‌دوزد و حدود ۸ تا ۱۰ میلیون تومان درآمد دارد. این پول، کمک بزرگی به اقتصاد خانواده‌های روستایی است، به‌ویژه آن‌هایی که پیش از این هیچ درآمدی نداشتند.»
وی از تأسیس صندوق حضرت مریم خبر داد و گفت: «این صندوق، وام‌های کوچک اشتغال‌زا به زنان می‌دهد. دو سال پیش با سرمایه ۵ میلیون تومانی شروع کردیم و امروز تا ۲۰ میلیون تومان هم وام پرداخت می‌کنیم. هدفم این است که زنان بتوانند کسب‌وکارهای خرد راه بیندازند.»
روان‌پاک با اشاره به چالش‌های کار اظهار کرد: «آموزش زنان ساکن روستاهای محروم سخت است، اما وقتی می‌بینم خانواده‌ای با ۴ فرزند، حالا درآمدی دارد، همه خستگی‌ها فراموش می‌شود. این حس نوعدوستی از قلبم می‌آید و خدا را شکر می‌کنم که توفیق کمک به دیگران را داده است.»
وی درباره برنامه‌های آینده گفت: «هرجا خدا بخواهد، پیش می‌رویم. آماده‌ام به زنان سایر استان‌ها هم آموزش دهم. مهم این است که زنان روی پای خود بایستند. امروز حتی یک حقوق ثابت هم کفاف زندگی را نمی‌دهد، اما کارآفرینی می‌تواند معجزه کند.»
روان‌پاک در پایان از حمایت‌های ادارات محلی قدردانی کرد و افزود: «اگرچه مسیر پرچالش بود، اما همکاری زنان و اعتمادشان به من، انگیزه‌ام را چندبرابر کرد. امیدوارم این حرکت الگویی برای سایرین شود تا با تکیه بر هنرهای بومی، اقتصاد خانواده‌ها را تقویت کنند.»
