فاطمه ذاکریان، بانوی کارآفرین و مدیرعامل شرکت تعاونی روستایی زنان خراشاد، متولد سال ۱۳۴۱ در روستای خوراشاد بیرجند است. وی با تلاش و پشتکار خود، هنر پارچه‌بافی سنتی را که در آستانه نابودی بود، احیا کرده و با راه‌اندازی کارگاه‌های پارچه‌بافی، به زنان روستایی در مقابله با خشکسالی و ایجاد درآمد پایدار کمک شایانی کرده است. ذاکریان با ثبت ملی و جهانی روستای خراشاد به عنوان روستای پارچه‌بافی سنتی، نه تنها این هنر را زنده نگه داشته، بلکه آن را به استان‌های دیگر و حتی بازارهای بین‌المللی گسترش داده است.
فاطمه ذاکریان، در گفت‌وگو با سایت خبری ما مردم اظهار کرد: «سال ۱۳۸۳ به عنوان مدیرعامل شرکت تعاونی روستایی زنان خراشاد انتخاب شدم. در آن زمان، شرکت ۴ میلیون تومان بدهی داشت و طی ۱۱ ماه، دو مدیرعامل عوض شده بود. با توجه به خشکسالی شدید، تصمیم گرفتم کاری کنم که زنان روستایی کمتر تحت تأثیر این شرایط قرار بگیرند. از طرفی، می‌خواستم هنر پارچه‌بافی سنتی را که در حال نابودی بود، احیا کنم.»
ذاکریان ادامه داد: «در ابتدا فقط ۴ زن در روستا به پارچه‌بافی مشغول بودند و آن هم فقط برای مصارف شخصی. ما کارگاه را راه‌اندازی کردیم و از آنان خواستیم به دیگران آموزش دهند. متأسفانه نه تنها حمایتی نشد، بلکه مورد تمسخر هم قرار گرفتیم. بسیاری معتقد بودند با وجود دستگاه‌های پیشرفته نساجی، کسی از این هنر استقبال نمی‌کند. اما ما ناامید نشدیم و با ۶ دستگاه کار را شروع کردیم.»
وی افزود: «در سال ۱۳۸۳ در نمایشگاهی در مصلای تهران شرکت کردیم. بازدیدکنندگان در ابتدا باور نمی‌کردند که پارچه‌های ما دست‌باف است. اما به مرور با دقت بیشتر، متوجه کیفیت بالای محصولات ما شدند. این نمایشگاه ایده‌های خوبی به ما داد و مسیر پیشرفت را هموار کرد.»
ذاکریان با اشاره به تأثیر کارش بر محیط پیرامون، گفت: «یک هفته پس از بازگشت از نمایشگاه تهران، فروش محصولات آغاز شد و این موفقیت انگیزه‌ای برای راه‌اندازی ۱۴ دار دیگر ایجاد کرد. به مرور، روستاهای دیگر استان نیز ابراز تمایل کردند و ما به آن‌ها آموزش دادیم. امروز تعاونی ما ۳۰۰ عضو دارد و این هنر به استان‌های دیگر مانند اصفهان، هرمزگان و سیستان و بلوچستان نیز گسترش یافته است.»
وی با افتخار بیان کرد: «در سال ۱۳۹۵ روستای خراشاد را به عنوان روستای پارچه‌بافی سنتی ثبت ملی کردیم و یک سال بعد نیز ثبت جهانی شد. این موفقیت باعث ایجاد جمعه‌بازارها و افزایش فروش محصولات شد. همچنین، اقامتگاه‌های بوم‌گردی در روستا ایجاد شده که به جذب گردشگر کمک کرده است.»
ذاکریان درباره روش‌های فروش محصولات گفت: «قبل از ثبت ملی، پارچه‌ها را به فروشگاه مرکزی در بیرجند می‌بردیم. پس از آن، جمعه‌بازارها و فروش مجازی راه‌اندازی شد. در دوران کرونا، فروش اینترنتی رشد قابل توجهی داشت و اکنون بیش از ۱۶۰۰ نفر را آموزش داده‌ایم که این موضوع به شناخته‌شدن برند ما کمک کرده است.»
وی درباره تأثیر موفقیت‌ها بر روحیه‌اش گفت: «به این نتیجه رسیده‌ام که اگر انسان بخواهد، هیچ چیز نمی‌تواند مانع او شود. حتی حرف‌های منفی اطرافیان نیز ما را بیشتر به جلو می‌راند. ما فقط به کاری که انجام می‌دهیم فکر می‌کنیم و به حاشیه‌ها توجهی نداریم.»
ذاکریان درباره برنامه‌های آینده گفت: «آرزو داریم در آینده بازار جهانی را در دست بگیریم. سال گذشته سفارشی از ایتالیا دریافت کردیم و شال‌هایی با پارچه سنتی و رنگ زعفران تولید کردیم. امیدواریم در آینده محصولاتمان را به کشورهای بیشتری صادر کنیم.»
وی در پایان درباره نقش خانواده‌اش گفت: «همسرم از ابتدا حامی من بود و حتی در روزهای استراحت خود به من کمک می‌کرد. بدون حمایت او، نمی‌توانستیم به این موفقیت‌ها دست پیدا کنیم. امروز او به عنوان فروشنده در فروشگاه ما فعالیت می‌کند و ما با همکاری هم زندگی را پیش می‌بریم.»
