بتول فرحزادیان، فعال اجتماعی درگفتگو با سایت خبری مامردم اظهار کرد: در محل خودمان تعدادی از کودکان بود که بنا به دلایل مختلف از جمله نداشتن شناسنامه و… از تحصیل بازمانده بودند و همین موضوع سبب شد که کاملا به شکل خودجوش این بچه‌ها را دور هم جمع کنم و آموزش‌هایی را ارائه دهم و اینچنین بود که وجدان خودم نیز راحت تر می‌شد.
وی افزود: در ابتدا حدود ۵ نفر از این بچه‌ها را در راه پله منزلمان جمع می‌کردم اما در ادامه که تعداد زیاد شد مجبور شدم با همسرم صحبت کنم تا در منزل شخصی خودمان کلاس‌ها را برگزار کنم.
این فعال اجتماعی ادامه داد: رفته رفته تعداد این بچه‌های بازمانده از تحصیل افزایش یافت و تعداد آن‌ها به ۴۰ نفر رسید که در این شرایط عملا برگزاری کلاس در منزل مقدور نبود لذا با امام جمعه شهرستان صحبت کردم و یک حسینیه در اختیار ما قرار گرفت تا کلاس‌هایمان را تداوم ببخشیم.
فرحزادیان با بیان اینکه تلاش‌های بسیاری برای مدرسه‌ای کردن بچه‌ها صورت گرفت اما کار ساز نبود، اذعان کرد: بچه‌ها ۶ تا ۱۴ سال داشتند و عدم حل مشکل مدرسه آن‌ها سبب شد تا آموزش حروف الفبا را خودم برای آن‌ها شروع کنم.
وی گفت: سری جدید دانش‌آموزان الان ۲۵ نفر هستند که علاوه فراگیری حروف الفبا در بحث روخوانی و حفظ قرآن کریم نیز فعال هستند.
