دفتری داریم که همه فعالیتهایمان را در آن ثبت میشود. مثلاً اینکه در این تاریخ به فلان فرد با این مشخصات و آدرس شماره این مبلغ مالی کمک شد
من «فاطمه یار احمدی» دارای مدرک لیسانس بهداشت عمومی ازدانشگاه چمران و بازنشسته شبکه بهداشت شهر بروجرد و موسس انجمن خیریه بیماران خاص و «اماس» بروجرد هستم.
این انجمن سابقهای بیست و هفت ساله دارد و زمانی که کارمند شبکه بهداشت بودم آن را راهاندازی کردم. ما اولین انجمنی بودیم که به صورت شعبهای آغاز به کار کردیم و جزو قدیمیهای انجمن اماس در ایران محسوب میشویم. در ابتدای کار کل بیماران مبتلا به اماس در شهر ما حدود بیست نفر بودند و حالا آمار آنها به بیش از پانصد نفر رسیده است. متاسفانه روند ابتلا به این بیماری به شدت در حال افزایش است و مشکلات این بیماران نیز به تدریج بیشتر میشود. اماس یک بیماری ناشناخته است و عامل اصلی آن مشخص نیست. البته عواملی مانند ژنتیک، محیط، استرسهای فراوان ناشی از زندگی ماشینی، آلودگی هوا و مواد غذایی، عوامل اجتماعی و وراثتی میتواند در شکلگیری این بیماری دخیل باشد.
درمانی که ما انجام میدهیم یک درمان نگهدارنده است. بیماران مبتلا به اماس نیاز به بستری ندارند و تنها در هفته اول نیاز به کورتون تراپی دارند که به واسطه آن یک هفته بستری میشوند و بعد از آن برای دریافت دارو مراجعه میکنند. آنها اگر در طول سال دچار حملههای ناشی از این بیماری شدند حدود دو تا سه روز در بیمارستان بستری میشوند و روند کورتون تراپی و درمان دارویی آنها پیگیری میشود. برای بیماران خاص مانند تالاسمی که مبتلایان اغلب کودک و زیر 30سال هستند نیز روش دیگری داریم. این افراد در ابتدا زمانی که در شهر ما به اورژانس مراجعه میکردند مشکلات زیادی داشتند. مثلا با بیماران تصادفی و خودکشی کرده هم سقف میشدند. من پس از سالها تلاش توانستم شرایطی را فراهم کنم که این افراد در یک بخش جداگانه بستری شوند. حالا به لطف خدا زمانی که این بیماران به بیمارستان مراجعه میکنند امور مربوط به آنها در بخش جداگانهای انجام میشود.
بخش دیالیز هم حتماً باید جدا از بخشهای دیگر باشد. ما این بخش را جدا کردهایم ولی سایر بیماران هرگاه دچار مشکل شدند به پزشکان یا بیمارستانها مراجعه میکنند
من خودم مسوول درمان بودم و مشکلات بیماران را مشاهده کردهام با توجه به موقعیت اجتماعی که داشتم توانستم از مردم و خیرین برای بیماران کمک بگیرم. به همین دلیل این انجمن را تشکیل دادم.
ما از فرمانداری مجوز فعالیت گرفتیم و گزارش فعالیتهایمان را به آنها اعلام میکنیم. چون در یک شهر کوچک هستیم و همه همدیگر را میشناسند اعتماد همه جانبه وجود دارد و افرادی که کمک میکنند نیز از دوستان و آشنایان هستند. به خیرین و افراد ناآشنا که برای اولین بار به مرکز ما مراجعه میکنند رسید میدهیم تا بدانند کمکهای دریافتی از آنها ثبت و ضبط میشود. دفتری هم داریم که همه فعالیتهایمان را در آن ثبت میکنیم که مثلاً در این تاریخ به فلان فرد با این مشخصات و آدرس شماره این مبلغ مالی کمک شد یا این دارو پرداخت شد. درب انجمن ما همیشه به روی نیازمندان باز است و هر فردی که بخواهد میتواند به دفتر ما مراجعه و از نزدیک شاهد فعالیتهایمان باشد.
تمامی فعالیتهای خودم و سایر اعضای انجمن طی این سالها در راه خدا و رایگان بوده و حتی مکانی که در اختیار داریم هم کاملاً رایگان است و هیچ حقوق و دستمزدی دریافت نمیکنیم.
خدمات ما به بیماران شامل حمایتهای دارویی، معیشتی و مشاوره درمانی میشود.