حدود 5 سال است که با تشویق بسیج سازندگی صندوقهای قرضالحسنه را در منطقه راه اندازی کردهایم. ما مردم را کم کم جذب کردیم. و اول با سه گروه بیست نفره کار شروع شد. در حال حاضر 60 گروه داریم که 1200 نفر را شامل شده است.
من صدیقه رحماندوست متولد 1362 دارای تحصیلات حوزوی و مسئول مرکز نیکوکاری و صندوقهای قرضالحسنۀ اشتغالزایی فاطمةالزهرا(س) روستای جاهسوارآغا شهرستان بختگان هستم.
بعد از تحصیل به روستا برگشتم اما روستا دیگر همان روستای گذشته نبود. تأثیر فضای مجازی و ماهواره تا عمق روستا قابل مشاهده بود. اسم بسیجی میآوردم حتی مرا تهدید میکردند. به هر زحمتی که بود پایگاه بسیج خواهران را راهاندازی کردم. کارها شروع شد و اول به صورت خود جوش کمکهایی را جمعآوری میکردیم و بین نیازمندان توزیع میکردیم. از طرف کمیتۀ امداد امام خمینی آمدند و گفتند: با این کارهایی که انجام میدهید میتوانید مرکز خودتان را راه اندازی کنید. ازسال 1400 با تأسیس مرکز نیکوکاری تحت نظر کمیتۀ امداد فعالیت میکنیم.
مددجویان از روستای خودمان و روستاهای اطراف هستند. ما پرداخت ثابت ماهیانۀ نداریم. هر ماه هرچه در توانمان باشد و مردم و خیرین کمک کنند و با توجه به نیاز مددجویان وحتی مردم عادی که تحت پوشش نیستند اما به علت مشکلات اقتصادی کشور دچار چالش شدهاند؛ کمک میکنیم. اگر کسی بیماری داشته باشد یا کار ضروری اتفاق بیافتد یا جهیزیهای نیاز داشته باشد؛ اقدام میکنیم.
اعضای هیأت امنای مرکز نیکوکاری همان بچههای انقلابی و پایگاهی و بچههای صندوق خودمان هستند. در حال حاضر خودم مسئول اجرایی مرکز هستم و 3-4 نفری را که دوست داشتند کارهای جهادی انجام دهند را انتخاب کردم. ما کلاً خانم هستیم . آقایان هم عضو هستند اما دستاندرکاران فقط خواهران هستند که باهم راحت باشیم. آقایان در روستای ما بیشتر در معدن کار میکنند و برای چنین کارهایی وقت ندارند. تنها آقا، برادرم هست که توسط شورا و دهیاری تأیید شدهاند که خودم چون از محارم بودند برای رفت و آمد راحت بودم. دفتر خیریّه هم در مغازهای که برای خودم بوده مستقر است.
حدود 5 سال است که با تشویق بسیج سازندگی صندوقهای قرضالحسنه را در منطقه راهاندازی کردهایم. ما مردم را کمکم جذب کردیم. و اول با سه گروه بیست نفره کار شروع شد. در حال حاضر 60 گروه داریم که 1200 نفر را شامل شدهاست. وامها در آغاز پنج میلیونی و ده میلیونی بود ولی الان تا بیست میلیون تومان پرداخت میکنیم و هر ما بین بیست تا بیست و پنج نفر وام میگیرند. اندوختهی مردم در صندوق، حدود 90 میلیون تومان است که ما توانستهایم از صندوق کار آفرینی و سایر مراکز هم منابعی را تهیه کنیم و مرتباً وام به مردم پرداخت کنیم. اینجا چون شغل مردم دامداری، کشاورزی و باغداری است خیلی از خانمها هم در منزل شغلی را راه انداختهاند. از شیرینی خانگی گرفته تا صنایع دستی و خیاطی و فرش دستبافت که در پوشش هزینههای زندگی با توجه به خشکسالی منطقه خیلی مؤثر بوده است.