صالحه محمدی، کارآفرین ۳۷ ساله، با گذر از مسیری غیرمتعارف، کسب و کار «رویا مُد» را بنیان نهاده است. او که پیش‌تر در عرصه مهندسی هسته‌ای و طراحی راکتورها فعالیت داشت، اکنون رویاهای کوچک و دست‌ساز خود را در قالب‌های هنری به مشتریان عرضه می‌کند.
محمدیدر گفتگو با سایت خبری ما مردم اظهار کرد: تحصیلاتم در رشته مهندسی شیمی و طراحی فرآیندهای نفت و گاز بود و مدتی نیز در این حوزه مشغول به کار بودم. سپس در مقطع کارشناسی ارشد، مهندسی هسته‌ای و طراحی راکتورهای هسته‌ای را در دانشگاه شهید بهشتی ادامه دادم و در سازمان انرژی اتمی نیز فعالیت داشتم. پس از تولد فرزند اولم و به دلیل مخاطرات کار با مواد رادیواکتیو و همچنین شهادت استاد عزیزم، دکتر شهریاری، تصمیم گرفتم مدتی از این حوزه فاصله بگیرم و به رشته کارشناسی خود بازگشتم و در پروژه‌ای مربوط به استحصال پارافین در شرکت ایرانول همکاری کردم.
محمدی در ادامه افزود: پس از اتمام پروژه ایرانول و در ماه‌های پایانی بارداری فرزند دومم، به دلیل شرایط خاص آن دوران، از ادامه فعالیت در شرکت‌های مهندسی بازماندم. از آنجا که اوقات فراغت زیادی داشتم، به پیشنهاد همسرم به فکر ایده‌ای در زمینه بانوان افتادم. با توجه به علاقه‌ام به خیاطی و نقاشی، شروع به ساخت وسایل تزئینی برای اتاق فرزندم کردم. یکی از این کارها، ماکتی کوچک در یک قاب بود که نمادی از آنچه در ذهنم بود را به تصویر می‌کشید.
وی گفت: در یک مهمانی، این قاب‌های کوچک مورد توجه قرار گرفت و ایده کسب و کار «رویا مُد» شکل گرفت. حاضران با این آثار کوچک ارتباط برقرار کردند و از حس و حالی که منتقل می‌کردند، لذت بردند. این موضوع باعث شد تا به فکر ساخت قاب‌هایی با فضاهای دیگر، مانند اتاق خواب، نشیمن و حتی سرویس بهداشتی بیفتم.
محمدی با اشاره به آغاز مسیر فروش بیان کرد: پس از استقبال دوستان و آشنایان، همسرم پیشنهاد داد تا قاب‌ها را برای فروش به مغازه‌ها عرضه کنم. این کار برای من که تجربه ارائه در جلسات مهندسی و دفاع از پایان‌نامه را داشتم، بسیار دشوار بود. اما در نهایت، پس از مراجعه به چندین فروشگاه، یک فروشنده حاضر شد محصولاتم را به صورت امانی در ویترین قرار دهد.
وی در خصوص توسعه کسب و کار خود توضیح داد: همزمان با فروش حضوری، نمونه محصولات را در اینستاگرام نیز به اشتراک گذاشتم. به تدریج، تعداد فروشگاه‌های طرف قرارداد افزایش یافت و سفارش‌ها نیز بیشتر شد. پس از مدتی، حجم کار به حدی رسید که مجبور شدم اتاق فرزندم را به کارگاه تبدیل کنم و سپس به سایر فضاهای خانه نیز گسترش دهم. پس از یک سال، همسرم از کار خود استعفا داد تا در تولید و مدیریت کسب و کار به من کمک کند.
محمدی همچنین خاطرنشان کرد: با افزایش حجم سفارش‌ها، کارگاه کوچکی را اجاره کردیم و تعدادی از زنان خانه‌دار نیز به تیم ما پیوستند. با ۸۰۰ هزار تومان پول بیمه بیکاری‌ام کار را شروع کردم و با فروش هدایای دخترم، توانستم اولین کارگاه را راه‌اندازی کنم.
وی در مورد حرفه‌ای شدن کسب و کارش افزود: با تلاش و پشتکار، توانستیم کسب و کارمان را گسترش دهیم و محصولات جدید و جذابی را به بازار عرضه کنیم. بدون استفاده از سرمایه‌گذار خارجی یا تسهیلات خاص، با بهبود فرآیندها و خلاقیت، ضمن حفظ کیفیت، هزینه‌ها را کنترل کردیم. همچنین با ایجاد بسترهای فروش مجازی، فروشگاهی و زنجیره‌ای، درآمدزایی کردیم و برای افراد بیشتری کارآفرینی ایجاد کردیم.
محمدی در پایان با اشاره به برنامه‌های آینده خود گفت: در سال جدید، قصد داریم با حمایت دولت، گام‌های بلندتری در زمینه صادرات برداریم. خود و همسرم نیز برای پیشبرد اصولی‌تر کسب و کار، MBA خواندیم و افق‌های جدیدی برای تولید پیش رویمان قرار گرفت. اکنون در این مجموعه، ۸ نفر به صورت تمام وقت و ۵ نفر به صورت نیمه وقت مشغول به فعالیت هستند و از تخصص‌های مختلفی مانند گرافیک، کامپیوتر، طراحی صنعتی، معماری، عکاسی، زبان، مهندسی صنایع و برق نیز بهره می‌بریم. همچنین حدود ۲۵ نفر از زنان خانه‌دار و هنرمند نیز در بخش مونتاژ و تولید با ما همکاری می‌کنند.
