حسین اکبری، خیری است که با تکیه بر عزم شخصی و مشارکت مردمی، یک پروژه عمرانی بزرگ را به ثمر رساند. وی که دارای تحصیلات مرتبط با مدیریت پروژه است، پس از یک حادثه خانوادگی ناگوار که به دلیل نبود جاده مناسب رخ داد، اقدام به احداث یک جاده ده کیلومتری در منطقه محروم کرد. اکبری با بسیج کمکهای مردمی و استفاده بهینه از کمترین امکانات، توانست این جاده را با کسری از هزینه رسمی دولت احداث کند و الگویی ملموس از کار جهادی و مدیریت مردمی را ایجاد نماید.
حسین اکبری، خیر و سازنده جاده مردمی، در گفت وگو با سایت خبری ما مردم به تشریح جزئیات احداث یک جاده ده کیلومتر با مشارکت مردم پرداخت.
وی با بیان اینکه این پروژه در منطقه ای محروم و با کمترین امکانات اجرا شده است، اظهار داشت: «کل پروژه حدود ده کیلومتر بود و هزینه اجرای مشابه آن توسط اداره راه، بالغ بر دویست میلیارد تومان برآورد می شد؛ در حالی که ما تنها با کمکهای مردمی و با هزینه‌های بسیار ناچیز آن را به پایان رساندیم.»
اکبری در توضیح انگیزه خود از اجرای این طرح گفت: «حادثه دردناکی در خانواده ما رخ داد؛ برادرم از درخت گردو سقوط کرد و به دلیل نامناسب بودن جاده خاکی، آمبولانس با تأخیر به محل رسید. همان‌جا تصمیم گرفتیم جاده را آسفالت کنیم تا دیگر شاهد چنین مشکلاتی نباشیم.» این امر، نقطه آغاز حرکتی شد که با استقبال گسترده مردم روبرو گردید.
وی با اشاره به نحوه جلب مشارکت‌های مردمی، خاطرنشان کرد: «مردم به روش های مختلف کمک کردند. برخی که توان مالی نداشتند، با نیروی کار خود حاضر شدند. برخی دیگر ناهار کارگران را به عنوان نذری تأمین می‌کردند. به جرات میتوان گفت در چهل روز پایانی پروژه، خودمان غذا نبردیم و مردم محله غذای کارگران را می آوردند.» این همبستگی، نیروی محرکه اصلی پروژه بود.
این خیر منطقه در ادامه به مدیریت منابع و مصالح اشاره کرد و افزود: «هیچ گاه امکانات کامل در اختیار نداشتیم. گاهی بیل مکانیکی قرض می گرفتیم، گاهی از مصالح موجود در طبیعت منطقه بهره می‌بردیم. با آزمایش های ساده، کیفیت مصالح را می سنجیدیم و از آنها استفاده می‌کردیم. حتی گاهی برای قرض گرفتن گریدر، از مساعدت امام جمعه شهر کمک می گرفتیم.»
اکبری با تأکید بر نقش مدیریت پروژه در موفقیت کار، گفت: «از آنجایی که رشته تخصصی من مرتبط بود، خودم مدیریت پروژه را بر عهده گرفتم. این امر به ما کمک کرد تا با کمترین منابع، بیشترین بهره وری را داشته باشیم. برای مثال، با برنامه‌ریزی دقیق، مصالح حاصل از خاک‌برداری در بلندی‌های را به‌طور هم‌زمان در گودال‌ها استفاده می کردیم.»
وی در بخش دیگری از سخنانش به موانع اداری و برخورد برخی نهادها اشاره کرد و توضیح داد: «گاهی با موانع غیرمنتظرهای روبرو می‌شدیم. منابع طبیعی برای عبور جاده از عرصه‌های طبیعی و باغات میوه طلب جریمه می کرد، اما با صحبت و توضیح کار خیر، آنها را قانع می‌کردیم که از گرفتن پول صرف‌نظر کنند. این همدلی نهادها نیز بسیار مؤثر بود.»
این فعال مردمی، الگوسازی و انتقال تجربه را یکی از اهداف اصلی خود دانست و اظهار داشت: «امیدوارم تجربه ما بتواند الگویی برای سایر علاقه‌مندان باشد. امروز با مشکلات اقتصادی، بسیاری از پروژه‌های عمرانی متوقف شده، اما این نشان داد که با عزم مردمی و مدیریت جهادی میتوان کارهای بزرگ کرد.» وی افزود که مستندسازی این تجربه در دستور کار قرار دارد.
در پایان، اکبری با بیان اینکه این پروژه تنها یک آغاز بوده، از برنامه‌های آینده خود خبر داد و گفت: «در حال حاضر بر روی اشتغالزایی برای معتادان بهبودیافته تمرکز کردهایم و در حال راه‌اندازی یک کارگاه تولیدی هستیم. با وجود مشکلات اداری برای دریافت مجوزها، امیدواریم با همان روحیه و با کمک مردم، این طرح نیز به زودی محقق شود.» وی تأکید کرد که عزم او و همکارانش برای خدمت به مردم تداوم خواهد داشت.
