سیستانوبلوچستان یکی از استانهای کمبرخوردار کشور است و حتی مردم برخی شهرستانها در این استان، از ابتداییترین امکانات معیشتی برخوردار نیستند؛ محرومیت در این شهرها، لطمههای سختی به کودکان و نسل آینده میزند اما اقدامات موثر دبیران، معلمان و دلسوزان نسل آینده، میتواند گوهران گرانقدری از دل این محرومیتها را به جامعه تقدیم کند.
محمد بلوچ، دبیر آموزش پرورش در استان سیستان و بلوچستان است. وی در گفتوگو با سایت خبری ما مردم اظهار کرد: شهر ما یکی از محرومترین شهرهای کشور است که در مرزیترین نقطه کشور قرار دارد و چندین ساعت با چابهار و هزار و ۸۰۰ کیلومتر با پایتخت فاصله دارد؛ در این شهر هم محرومیت بسیار زیاد است و هم بلایای طبیعی نظیر سیل وارد روستاها میشود و تقریبا در همه فعالیتهای مردمی، آثار محرومیت مشهود است
وی افزود: ما در سطح استان در مجموع ۳ کارخانه داریم و بحث اشتغال بسیار در وضعیت سختی قرار دارد. در سال ۱۳۷۰ از طریق شغل دبیری وارد کارهای جهادی در مناطق مختلف استان شدیم؛ به سیستم اداره کل عشایر روی آوردیم و هرکدام وظایف خاصی داشتیم.
وی عنوان کرد: در سال ۱۳۸۴ سعی کردیم چند گروه فیلمبرداری نظیر ایرانگرد را برای توصیف مناطق استان بیاوریم و با این کار توانستیم زیباییهای منطقه را در قالب مستند برای همه نشان دهیم.
وی ادامه داد: آن زمان با اعطای بستههای آموزشی به مدارس بچهها سعی در یاریرسانی به بچهها را داشتیم و حتی در اقدامی کوچک و در محرومترین مناطق، تنها با دادن یک توپ به بچهها، خوشحالی زائدالوصفی بین دانشآموزان ایجاد میشد.
وی خاطرنشان کرد: در مناطق محروم از همان سالهای نخست دبیری؛ یک مدرسه تاسیس شد و تا امروز ۲۰ مدرسه دیگر نیز به همت خیرین تاسیس شده و بیش از ۱۴۰ دانشآموز نیز تحت پوشش قرار گرفتهاند؛ لذا دانشآموزی که پدرش فوت کرده و مادرش سرپرست خانوار است را تحت پوشش قرار دادیم و تا زمانی که وارد دانشگاه شود تحت حمایت بود و بعد از آن نیز در قالب یک دبیر، در همین مناطق محروم به ما کمک میکند.
وی گفت: در سالهای گذشته، ماهانه بالغ بر ۱۰۰ میلیون تومان به این دانشآموزان به عنوان حقوق و مستمری پرداخت کردیم. دانشآموزانی بودند که برای مادرشان چرخخیاطی تهیه کردیم و یا برایشان خانه ساختیم. ماحصل این اقدامات، قبول شدن این دانشآموزان در رشته دبیری تربیت معلم بود که امروزه خودشان نیز همان راه را ادامه میدهند.