هاجر نوشادی، کارآفرین موفق صنایع دستی، با توجه به اهمیت هنر گلیم و حصیربافی و ضرورت توسعه اشتغال پایدار برای زنان سرپرست خانوار، به توسعه این کسب و کار همت گماشته است. وی با تمرکز بر این هنر دیرینه، توانسته است فرصت‌های شغلی ارزشمندی را برای زنان روستایی فراهم آورد. گلیم و حصیر، این زیراندازهای سنتی، با بافتی نسبتاً آسان‌تر از قالی، از دیرباز در فرهنگ ایرانی جای داشته‌اند و نوشادی با احیای این هنر، نه تنها به حفظ میراث فرهنگی کمک کرده، بلکه به توانمندسازی زنان نیز پرداخته است.
نوشادی در گفتگو با سایت خبری ما مردم اظهار کرد: فعالیت من در حوزه صنایع دستی به بیش از ۲۰ سال پیش بازمی‌گردد، زمانی که به عنوان استادکار رشته‌های گلیم‌بافی، حصیربافی، گبه و فرش مشغول به کار بودم.
وی افزود: آشنایی من با مربی و استاد حصیربافی در مسیر آموزش زنان روستای محل زندگی‌ام، نقطه عطفی در زندگی‌ام بود و از آن زمان، تلاش کردم تا حصیربافی را با جدیت بیشتری دنبال کنم.
نوشادی ادامه داد: با توجه به وجود تعداد زیادی از زنان بی‌سرپرست و بدسرپرست در منطقه روستایی، مسئولیت مربیگری آموزش حصیربافی به آنان را بر عهده گرفتم.
وی گفت: در ابتدای شروع کلاس‌های آموزشی، تنها ۱۲ نفر از خانم‌های گلیم‌باف در کلاس‌های ما حضور داشتند، اما اکنون این تعداد به ۲۰۰ نفر در دو رشته گلیم‌بافی و حصیربافی افزایش یافته است.
نوشادی تصریح کرد: تمام این زنان کارآموز، آموزش‌های لازم را دیده‌اند و اکنون اغلب طرح‌های گلیم‌بافی و حصیربافی به آن‌ها داده می‌شود و کار بازاریابی نیز به طور کامل توسط خودم مدیریت می‌شود.
وی تاکید کرد: مدیریت مواد اولیه و بازاریابی، دو رکن اساسی در تولید و گسترش محصولات صنایع دستی هستند که هر دوی آن‌ها در کسب و کار ما توسط خودم مدیریت می‌شوند.
نوشادی در پاسخ به سوالی در مورد تبلیغات در فضای مجازی گفت: حضور و فعالیت در شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام و تلگرام و همچنین داشتن سایت فروش، نقش بسزایی در گسترش هر کسب و کاری دارد.
وی ادامه داد: به همین منظور، صفحه‌ای در اینستاگرام با نام «پیش و پنگاش» به فروش و معرفی محصولات گلیم‌بافی و حصیربافی می‌پردازد.
نوشادی در توضیح نام این صفحه گفت: «پیش» از نام برگ درخت نخل و «پنگاش» از نام ساقه درختی که خرمای آن آویزان است، گرفته شده است.
وی در خصوص شرکت در نمایشگاه‌ها بیان کرد: شرکت در نمایشگاه‌های مختلف در تهران و سراسر کشور می‌توانست به صورت چهره به چهره محصولات «پیش و پنگاش» را معرفی کند، اما به دلیل شیوع ویروس کرونا و تعطیلی این نمایشگاه‌ها، کار تبلیغات از طریق پیج اینستاگرامی انجام می‌شود و متاسفانه فروش محصولات از طریق نمایشگاه‌ها که با استقبال بی‌نظیر مشتریان مواجه شده بود، متوقف شده است.
نوشادی در مورد نحوه صرف درآمدهای حاصل از این کسب و کار گفت: در ابتدای شروع کار، به صورت شخصی کار بافندگی گلیم و حصیر را انجام می‌دادم و برای شروع این کسب و کار، ۵۰۰ هزار تومان از برادرم قرض گرفتم تا بتوانم مواد اولیه را خریداری کنم.
وی افزود: پس از رونق اولیه این کسب و کار، با حضور چند نفر از خانم‌های منطقه، کار گلیم‌بافی و حصیربافی را توسعه دادیم و درآمد حاصل از آن را برای خرید مواد اولیه و گسترش کسب و کار صرف کردیم.
نوشادی اظهار کرد: این خانم‌ها برای توسعه کار خود، وام‌های ۳ تا ۱۰ میلیون تومانی دریافت می‌کردند که وام‌های ۱۰ میلیونی از طریق صنایع دستی و وام‌های ۳ میلیونی توسط خودم اعطا می‌شد.
وی تاکید کرد: امروز نیز با توجه به شیوع ویروس کرونا و عدم اشتغال بسیاری از کسب و کارها، مسئولیت گذران زندگی و تامین معاش فرزندان و همسران از طریق این کسب و کار صورت می‌پذیرد.
نوشادی در رابطه با تاثیر این کسب و کار بر زندگی زنان گفت: قطعا توسعه و گسترش این کسب و کار از الطاف الهی است و خانم‌هایی که در این راه مشارکت می‌کنند، توانسته‌اند زندگی خود را متحول کنند و این جای بسی خرسندی دارد.
وی افزود: اکنون نیز زنان سرپرست خانوار بدون هیچ هزینه‌ای، آموزش‌های لازم را به طور کامل در زمینه حصیربافی دریافت می‌کنند تا پس از ۱۰ روز کلاس مداوم، آموزش‌های دیده شده را با توسعه تولید صنایع دستی و سفارش کار تداوم بخشند.
نوشادی در مورد نظر خانواده و اطرافیان در مورد کارآفرینی خود گفت: تمام اطرافیان و خانواده به من به عنوان کارآفرین موفق نگاه می‌کنند و اغلب آن‌ها از گذشت و فداکاری من در این راه یاد می‌کنند.
وی ادامه داد: من نیز سعی دارم تا همواره به عنوان الگویی برای اطرافیان مطرح باشم، زیرا عقیده دارم که همه زندگی پول نمی‌شود و باید بخشش کرد.
نوشادی خاطر نشان کرد: اکنون ۲۰۰ نفر از زنان سرپرست خانوار با من همکاری می‌کنند و من هیچگاه باعث رنجش خاطر آن‌ها نشده‌ام.
وی اضافه کرد: خانواده، برادر، خواهر و فرزندانم از توسعه این کسب و کار لذت می‌برند و این لذت حاصل گذشت از سختی‌های فراوان ابتدای کار است.
نوشادی همچنین گفت: حدود یک سال و نیم با مخالفت همسرم مواجه بودم، اما پس از موفقیت، اکنون همسرم به همراه تعدادی از افراد خانواده در توسعه کسب و کار کمک می‌کنند و به گونه‌ای همه اعضای خانواده در تولید این محصولات سهیم هستند.
وی در خصوص تاثیر این کار بر منطقه خود گفت: توسعه کسب و کار این چنینی در منطقه روستایی که اغلب زنان مشغولیت کاری نداشتند، می‌تواند تحول بسزایی داشته باشد.
نوشادی افزود: پیش از این، اغلب زنان روستایی در بلاتکلیفی بودند و وقت خود را با انجام کارهای روزمره خانه و سرگرم شدن با تلفن تلف می‌کردند، اما با توسعه کسب و کار تولید حصیربافی، این زنان از بلاتکلیفی نجات یافتند و با هدف تولید کار بهتر فعالیت می‌کنند.
وی همچنین گفت: افرادی که از وام‌های ده میلیون تومانی استفاده می‌کنند، در روستا موفق به راه‌اندازی کارهای دیگری شده‌اند که همه این‌ها نشان‌دهنده تحولی شگرف در منطقه است.
نوشادی در مورد تاثیر کار بر اعتماد به نفس خود گفت: قطعاً راه‌اندازی کسب و کار و فعالیت در اجتماع، اعتماد به نفس هر خانمی را افزایش خواهد داد.
وی افزود: پیش از این، برای انجام هر کاری ریسک‌پذیری نداشتم، اما پس از هفت سال و توسعه این کسب و کار، می‌توانم با جرأت در هر کاری نظر داده و وارد شوم.
