گاهی از کشاورزان محصولاتی که امکان فرآوری و ارزش افزوده بیشتری داشته باشد را پیش‌خرید می‌کنیم تا راغب بشوند محصولات بیشتر و بهینه‌تری را در زمین‌های خود کشت کنند.
من «امین مرتضی» متولد ۱۳۷۵ طلبه و ساکن شهر بوئین میاندشت اصفهان هستم.
از سال ۱۳۹۵ وارد عرصه حمایت از کشاورزان شدم و با حذف دلالان، به رونق تولیدات روستایی کمک کردم. در طول زندگی دیده بودم کشاورزان با وجود زحماتی که می‌کشند نفع کمی می‌برند و به همین دلیل جوانان روستایی از این حوزه کاری خارج می‌شوند. درک ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های فراوان بخش کشاورزی و تولیدات روستایی باعث شد به این سمت کشیده شوم. وقتی با کشاورزان صحبت کردم متوجه شدم مسئله اصلی آنها نداشتن ایده و راهنمایی نشدن است. اگر ما به سخنان امام صادق(ع) و ائمه خودمان مراجعه کنیم می‌بینیم ائمه نیامده بودند که مردم را صرفاً به بهشت و زندگی اخروی هدایت کنند بلکه مسیر سعادت دنیوی را هم به مردم نشان می‌دادند. امروز این کار مغفول مانده و باید برای آن جهاد کرد. بدون سرمایه زیاد و یا با اندکی سرمایه حتی به اندازه یک میلیون تومان هم می‌شود شغلی ایجاد کرد که بازدهی و درآمد داشته باشد اما نیازمند امید و تاب‌آوری است تا با یک مانع و شکست کار را رها نکنیم.
شاید شما دیده باشید که بعضی رستوران‌های بین راهی ماست را با کاسه‌های گِلی سرو می‌کنند. روزی در جاده دیدم خانومی با یک ماشین گران قیمت در حال توزیع این ماست‌ها در رستوران‌های بین جاده‌ای است. از او موضوع را پرسیدم که گفت من این کاسه‌ها را می‌آوردم خانه و در داخلش چیزی می‌گذاشتیم یا بچه‌ها نقاشی می‌کشیدند اما بعد به این نتیجه رسیدم که در این‌ها ماست بریزیم. خودمان ماست سنتی را تولید کردیم و داخل همین‌ها به رستوران‌ها تحویل دادیم. اولش سخت بود. بعضی‌ها بد برخورد می‌کردند و برخی می‌گفتند مغازه‌ات کجاست. اما کم کم اعتمادسازی کردیم و امروز پانزده خانم با من کار می‌کنند و خیلی موفق‌اند.
به نظرم ایده، امیدواری و تداوم راز موفقیت این خانم بود. من هم از زمین‌های خاکی و بیابان‌های اطراف شهر شروع کردم. گیاهان دارویی را می‌چیدم و برای فروش به شهر می‌بردم. کم کم فروشگاهی برای فروش محصولات راه انداختیم و ادوات و کارگاه فرآوری و بسته‌بندی محصولات کشاورزی را مهیا کردیم. الان در کارگاه ابزار خشک کُنی، بسته‌بندی، آسیاب، روغن‌گیری، شیره‌گیری، عرق‌گیری‌و… را داریم و تمامی این امور را انجام می‌دهیم.
کاری که برای کشاورزان می‌کنیم شبیه کارهای امدادی است. کشاورز ممکن است در طول دوران زندگی خود با خشکسالی، پُرمحصولی، آفت و شرایط دیگر مواجه شود. حداقل کاری که ما برای کشاورزان می‌کنیم مشاوره دادن است. گاهی مسیری را برای فرآوری و فروش برای کشاورز مشخص می‌کنیم تا آسیب نبیند و دچار مشکل نشود و یک فرایند برد-برد را تجربه کند.
یکی از کارهای من ترغیب کشاورزان به استفاده از تجربیات سایر کشاورزان مناطق دیگر است که محصولات با بازدهی مالی بیشتر بکارند و یا محصولاتی که توانایی فرآوری و افزایش افزوده بیشتر داشته را تولید کنند. ما این محصولات را از آنها پیش‌خرید می‌کنیم تا راغب بشوند محصولات بهینه‌تری را در زمین‌های خود کشت کنند. مثل سبزی کاشتن که اصلاً در منطقه ما نبود و حالا وجود دارد.
مسئله بعدی اصلاح بذر و استفاده از بذرهای مرغوب است که یا بومی و سنتی بود و باید گسترش می‌یافت یا بهترین بذر در ایران یا خارج ایران بود و باید به کشاورز معرفی می‌شد. کشاورزان محتاط بودند و گاهی حاضر به همکاری نمی‌شدند اما ما آنها را راهنمایی کردیم و گفتیم اول یک مساحت کمی را بکارید اگر جواب داد کشت را توسعه بدهید که این روش هم موفقیت‌آمیز بود.
