محمد عامری، فعال محیط‌زیست و کنشگر اجتماعی اهوازی با بیش از دو دهه فعالیت در حوزه‌های آموزش شهروندی، مدیریت پسماند و بحران آب در خوزستان است. او با تأکید بر نقش مشارکت مردمی و آموزش جوامع محلی، همواره نسبت به پیامدهای انتقال بی‌رویه آب و تخریب تالاب‌های استان هشدار داده است. عامری با اجرای برنامه‌های خلاقانه آموزشی برای کودکان و همکاری با گروه‌های مردمی، از چهره‌های شناخته‌شده در عرصه محیط‌زیست خوزستان محسوب می‌شود.
محمد عامری، فعال محیط‌زیست و اجتماعی اهوازی، در گفت‌وگو با سایت خبری «ما مردم» از فعالیت‌های خود در حوزه‌های مختلف محیط‌زیستی و آموزش شهروندی خبر داد. وی که خود را «صدای دهه هشتادی‌ها» معرفی می‌کند، گفت: «هر جا فرصتی برای گفت‌وگو و چانه‌زنی در مورد مسائل زیست‌محیطی باشد، حضور پیدا می‌کنم.» عامری با اشاره به سابقه پنجاه‌ساله زندگی در اهواز، تأکید کرد که دغدغه اصلی او حل معضلاتی مانند انتقال آب، سدسازی و مدیریت پسماند است.
این کنشگر اجتماعی از تشکیل گروه‌های مردمی در اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ خبر داد و افزود: «در حوزه کودکان، آموزش شهروندی و مسائل تخصصی مانند انتقال آب و کشاورزی فعالیت کرده‌ایم.» عامری با انتقاد از بی‌توجهی نهادهای دولتی گفت: «ساماندهی پسماند بدون حمایت شهرداری و ارگان‌های مربوطه تقریباً غیرممکن است. ما نیازمند همکاری نهادهای رسمی برای تغییر نگرش جامعه سنتی هستیم.»
وی با اشاره به برنامه‌های آموزشی برای کودکان، توضیح داد: «در ماه محرم، با برپایی موکب‌های آموزشی، بچه‌ها را با مفاهیمی مانند کاهش مصرف پلاستیک و احترام به محیط‌زیست آشنا می‌کنیم.» عامری افزود: «این برنامه‌ها ترکیبی از آموزش‌های زیست‌محیطی و فرهنگ عاشورایی است تا کودکان همزمان با درس‌های اخلاقی، مسئولیت اجتماعی خود را نیز بیاموزند.»
عامری به معضلات خاص خوزستان مانند گرمایش شدید ناشی از تغییرات اقلیمی اشاره کرد و گفت: «برخی زمین‌های خشک‌شده را می‌توان به حوضچه‌های پرورش ماهی تبدیل کرد، اما متأسفانه طرح‌های کارشناسی شده در این زمینه وجود ندارد.» او پیشنهاد داد: «مردم باید در مدیریت منابع آب مشارکت جدی داشته باشند، همان‌طور که عربستان با کاشت درختان سازگار با کم‌آبی، گام‌های مؤثری برداشته است.»
این فعال محیط‌زیست با انتقاد از سیاست‌های انتقال آب گفت: «وقتی حق‌آبه تالاب‌ها و رودخانه‌های پایین‌دست رعایت نشود، تمام اکوسیستم نابود می‌شود.» وی به مثال سد شمشیر اشاره کرد و افزود: «متأسفانه در تصمیم‌گیری‌ها، اولویت با مناطق مرکزی و کویری است، در حالی که این امر به بحران آب در خوزستان دامن می‌زند.»
عامری با بیان اینکه «انفعال در برابر تخریب محیط‌زیست جوابگو نیست»، خواستار اقدامات پیشگیرانه شد: «نباید بگذاریم تالاب‌ها خشک شوند و بعد فریاد بزنیم. باید قبل از نابودی کامل، چاره‌اندیشی کنیم.» او تأکید کرد که بسیاری از جوامع محلی حتی با مفاهیم اولیه محیط‌زیستی آشنا نیستند و نیاز به آموزش فوری دارند.
وی به نقش رسانه‌ها و نهادهای آموزشی در آگاهی‌رسانی اشاره کرد و گفت: «متأسفانه مرجع فکری مشخصی برای حل بحران آب وجود ندارد. وقتی مسئولان به‌جای گفت‌وگوی علمی، به تصمیمات سیاسی متوسل می‌شوند، نتیجه همین می‌شود: انتقال بی‌رویه آب و نابودی منابع طبیعی.»
عامری در بخش دیگری از سخنانش به تبعیض‌های منطقه‌ای پرداخت و گفت: «وقتی به کشاورزان خوزستانی به اندازه دیگر استان‌ها توجه نشود، ناخواسته به گسترش نارضایتی‌ها دامن می‌زنیم.» او مثال زد: «چرا در طرح‌های نفتی سوسنگرد، سهم کارگران محلی ناچیز است؟ این ناعدالتی‌ها باعث مهاجرت و تشدید بحران می‌شود.»
این مدرس دانشگاه با اشاره به نقش نخبگان محلی گفت: «اگر صدای دلسوزان شنیده نشود، نسل بعدی با خشم و ناامیدی وارد میدان خواهد شد.» عامری هشدار داد: «وقتی کشاورزی و دامداری در خوزستان از بین برود، بیکاری و فقر افزایش می‌یابد و هزینه بازگشت به وضعیت عادی بسیار سنگین خواهد بود.»
در پایان، عامری از مسئولان خواست تا به‌جای تصمیمات مقطعی، به راه‌حل‌های پایدار بیندیشند: «علم و گفت‌وگوی اجتماعی تنها راه نجات خوزستان است. اگر امروز به حرف کارشناسان گوش ندهیم، فردا با جامعه‌ای خشمگین و بی‌اعتماد روبهرو خواهیم شد.» وی تأکید کرد که حل بحران‌های محیط‌زیستی نیازمند عزم ملی و همکاری همه‌جانبه است.
