سرمایه شروع به کار ما سی میلیون تومان در سال ۱۳۹۲ بود که در حال حاضر شاید دو ماه یک بار فقط یک میلیارد تومان هزینه خرید مواد اولیه‌مان می‌شود.
من «زهره کشاورز» متولد 1360 فوق لیسانس مدیریت آموزشی چهل ساله و مدیر «تعاونی تولیدی بانوان سپیدان» استان فارس هستم.
من معلم ریاضی بودم و مدتی هم در فرمانداری مسوولیت مالی داشتم اما دیدم نمی‌توانم خیلی از مسائل را هضم کنم و با آنها کنار بیایم. برای همین از کار دولتی کناره‌گیری کردم. در طول دوران خدمت در فرمانداری با میراث فرهنگی و صنایع دستی آشنا شده بودم و از شیوه حمایت آنها آگاهی داشتم.
بنابراین خانه قدیمی که داشتم را تبدیل به یک شرکت تعاونی کردم و کلاس‌های آموزش صنایع دستی را در شهرستان برگزار نمودم؛ کلاس‌هایی مانند چرم‌دوزی، گلیم‌بافی، جاجیم‌بافی، گبه‌بافی، نمدمالی، گیوه‌دوزی‌و…
در مرحله بعدی چون به روستاها رفته و با مشکلات و ظرفیت‌های زنان روستایی منطقه آشنا شده بودم، گروهی را تشکیل دادم تا بتوانیم تولید لباس‌های بیمارستانی را انجام دهیم. خیلی از خانم‌ها در روستاها چرخ خیاطی نداشتند. برای آنها چرخ تهیه کردم و پول چرخ‌ها را به مرور از دستمزد آنها کم کردم.
مشاغل خانگی امکان بیمه کردن ندارند به همین دلیل هزینه تمام شده فعالیت‌های ما کمتر است و توانستیم نسبت به رقبا با قیمت پایین‌تری تولید کنیم و سفارش‌های بزرگی را به سمت تعاونی خودمان بیاوریم. من روستا به روستا کار را توسعه دادم و اکنون نود و هشت نفر برای ما کار می‌کنند. کارگاه‌ها کاملاً مجهز هستند و در گروه‌های ۵ الی ۱۰ نفره فعالیت می‌کنند. هر لباسی که در محیط بیمارستان مورد نیاز است را تولید می‌کنیم. مواردی مانند لباس‌های‌ام آر آی، بلوز، شلوار، کلاه، گان جراحی، لباس شیردهی، لباس بستری زنان‌و….
محصولات ما هم از جنس یکبار مصرف تولید می‌شود و هم اجناس پارچه‌ای چند بار مصرف. مثلا برای کارخانه‌ها لباس کار تولید می‌کنیم؛ مانند لباس‌های سرهمی مخصوص تراشکاری. تولید هفتگی ما برای بیمارستان‌ها چهل هزار دست لباس است. سرمایه شروع به کار ما سی میلیون تومان در سال ۱۳۹۲ بود که در حال حاضر شاید دو ماه یک بار فقط یک میلیارد تومان هزینه خرید مواد اولیه‌مان می‌شود. برای فروش محصولات صنایع دستی نمایشگاه برگزار می‌کنیم و هنرجوها محصولاتشان را در آنجا می‌فروشند. همچنین در فضای مجازی، اداره‌ها، سالن‌ها، سازمان‌ها و شرکت‌ها بازاریابی انجام می‌دهیم. مثلاً بانک‌ها کیف مدارک نیاز دارند و با هک نام آنها این محصولات را تولید می‌کنیم.
در زمان کرونا هجده هزار ماسک رایگان را در مناطق محروم و دور افتاده شهرستان توزیع کردیم. روستاهایی را انتخاب کردیم که می‌دانستیم از نظر مالی امکان خرید ماسک ندارند. در آن زمان بسته‌های معیشتی پخش کردیم و در حال حاضر هم این کار را انجام می‌دهیم. هر ماه بالغ بر پنجاه تا دویست میلیون تومان برای لوازم التحریر هزینه می‌کنیم. لوازم التحریر را از کارخانه قم تهیه می‌کنیم و در مدارس دور افتاده پخش می‌کنیم.
تاکنون سه بار کارآفرین نمونه استان و تعاونی برتر استان شده‌ایم. من به تمام افراد توصیه می‌کنم شرکت تعاونی ثبت کنند زیرا می‌توانند سرمایه‌های اندکی را کنار هم قرار داده و کارهای بزرگی را به ثمر برسانند و از حمایت قانونی و دولتی در خصوص اخذ وام و بلاعوض هم استفاده کنند.
