حجت‌الاسلام مرتضی سعدی، روحانی و مبلغ مذهبی اهل سمنان است که از پیشینه خانوادگی عمیقاً مذهبی برخوردار می‌باشد. وی با تأکید بر خدمت‌رسانی به محرومان، به‌ویژه در مناطق محروم، به‌عنوان یک طلبه فعال شناخته می‌شود. سعدی با به‌کارگیری روش‌های خلاقانه و مبتنی بر اخلاق و مهربانی، در جلب اعتماد و حل مشکلات مردم موفق عمل کرده و بر اهمیت حضور در بین مردم و گوش دادن به دغدغه‌های آنان تأکید دارد.
حجت‌الاسلام مرتضی سعدی، روحانی و مبلغ مذهبی اهل سمنان، در گفت‌وگو با سایت خبری ما مردم، خاطرات و تجربیات خود از سال‌ها فعالیت در مناطق محروم و محلات را روایت کرد.
حجت‌الاسلام سعدی با اشاره به پیشینه خانوادگی خود گفت: «پدرم روحانی و استاد حوزه و دانشگاه بودند. سال ۱۳۸۷ وارد حوزه شدم. در نسل‌های گذشته ما، بسیاری با حوزه علمیّه مرتبط بودند یا در حوزه درس خوانده بودند. برای شش نسل پیشین ما، کتابی نوشته‌اند که در آن صد و ده عالم و آیت‌الله شاخص معرفی شده‌اند.»
وی که خود را وارث این سلسله دانست، با تواضع افزود: «من به آن جایگاه و سابقه نرسیدم، اما یکی از توفیقاتم این بود که پس از ورود به حوزه، به خاطر مطالعه کتاب‌های مرحوم شریعتی، مطهری و رمان‌ها، احساس لطیفی نسبت به مردم و خدمت به آنان پیدا کردم.»
این روحانی جوان نقطه عطف کار خود را زمانی دانست که یکی از اساتیدش از او خواست برای نخستین بار بر منبر برود: «همیشه دوست داشتم از اهل بیت دفاع کنم. وقتی بالای منبر رفتم، بسیاری گفتند استعداد سخنوری داری.»
حجت‌الاسلام سعدی تأثیرپذیری خود از توصیه‌های بزرگان را اینگونه بیان کرد: «از آیت‌الله مجتهدی یاد گرفتم که “ای طلبه، از این جوانان محله‌ای به سادگی عبور نکن؛ یکی را دستت را بگیر، شاید یک مربی هیئت یا یک رزمنده ساده از کار درآید” و دیگر اینکه “با نیازمندان دوستی کن”.»
خدمت در مناطق محروم؛ نقطه تحول زندگی
وی با بیان خاطره‌ای از اولین حضورش در مناطق محروم به دعوت سازمان تبلیغات، گفت: «تصور من این بود که یک طلبه باید خوب درس بخواند و قاضی یا وکیل شود، اما تقدیر این اتفاق را رقم زد. وقتی برای سرکشی به خانه‌های محروم رفتیم، دیدیم چقدر کار ناشده باقی مانده است. مردمی که از روی حیا و نجابت، صورت‌ها را با سیلی سرخ نگه می‌دارند، اما خم به ابرو نمی‌آورند.»
روش‌های خلاقانه برای جذب مردم
حجت‌الاسلام سعدی از روش‌های غیرمتعارف خود برای کمک و جلب اعتماد مردم گفت: «گاهی با بهانه‌هایی مانند ساخت فیلم یا آرشیو، پزشکان و متخصصان را به مناطق می‌بردم تا به مردم خدمت کنند. همین “شور و هیجان” باعث می‌شد مردم کنجکاو شوند و بپرسند “چه خبر است؟” و این مسیر را برای ارتباط باز می‌کرد.»
پیروزی لبخند بر خشم
وی خاطره‌ای تعریف کرد از برخورد با یک مرد عصبانی که با فحش و ناسزا در را به رویش باز کرد: «با لبخند گفتم اگر درد دلی داری بگو. بعد فهمیدم بیکار است. گفتم هر روز می‌آیم به تو سر می‌زنم، هم تو فحشی به من بده تا سرحال شی، هم من با یک سبد کالا می‌آیم. همین لبخند سبب شد او بعدها از دوستان و مراجعان به مسجدمان شود.»
معجزه اخلاق و صبر
روایت دیگر او مربوط به خانمی بود که با خشم و غضب به سمتش آمد: «با عصبانیت گفت: شما آخوندها پدرمان را درآوردید! من فقط لبخند زدم و گریزی به شوخی زدم. بعداً فهمیدم او و شوهرش شرط بندی کرده بودند که اگر بتوانند مرا عصبانی کنند، دخترشان را از مسجد منع می‌کنند. اما نتوانستند و این برخورد، مسیر زندگی آن خانواده را کاملاً تغییر داد و حتی به گرایش مثبت‌تر به روحانیت انجامید.»
خدمات ملموس؛ از سبد کالا تا درمانگاه
حجت‌الاسلام سعدی به اقدامات عملی خود و گروهش اشاره کرد: «سبد کالا تشکیل دادیم، با خیریه‌ها هماهنگ کردیم، پزشک و پرستار به مناطق بردیم، مشاوره ازدواج و خانواده به صورت رایگان برگزار کردیم، برای کودکان کلاس‌های تقویتی و ورزشی (مانند تکواندو) راه انداختیم و حتی به بازسازی خانه‌های نیازمندان کمک کردیم.»
تغییر باورها با محبت
وی خاطره‌ای تأمل‌برانگیز از خانواده‌ای اهل سنت تعریف کرد: «به‌خاطر محبت‌هایی که به آنان شد، خودشان تصمیم گرفتند شیعه شوند. من به آنان گفتم من قصد تغییر باورهای شما را نداشتم، ولی آنها گفتند: “به خاطر اینکه دیدید قصدتان خیر است و با اعتقاداتمان کار ندارید، این تصمیم را گرفتیم.”»
پایدار ماندن کارها پس از ترک منطقه
حجت‌الاسلام سعدی با افتخار از تداوم فعالیت‌هایش در مناطق گذشته گفت: «چهار سال است از آن منطقه رفته‌ام، اما جوانان آنجا خودشان همان برنامه‌ها را حتی کامل‌تر ادامه می‌دهند. این نشان می‌دهد مردم کار را باور کرده‌اند و خدا به آن برکت داده است.»
راز موفقیت: اخلاق و همراهی با مردم
او در پایان، رمز موفقیت در کار تبلیغ و خدمت را دو چیز دانست: «اخلاق خوب و همراهی با درد و دل مردم. یک روحانی باید در میان مردم زندگی کند، به دردهای کوچک و بزرگشان گوش دهد و برای حلشان بکوشد، حتی اگر مشکل یک پیرزن درباره بوگیر فاضلاب باشد.»
حجت‌الاسلام سعدی نتیجه گرفت: «معجزه قرار نیست خبر بزرگی باشد. همین رویدادهای کوچک در کنار مردم بودن، می‌تواند زندگی‌ها را دگرگون کند.»
