فعالیت موسسه‌های خیریه همیشه وابسته به حضور «بانی»هایی است که هزینه‌های کارهای خیر را تامین کنند. بانی‌ها همیشه افراد ثروتمندی نیستند و گاهی افرادی از قشر جامعه با پرداخت‌های پنج هزار تومان و ده هزار تومان، در کارهای خیر بزرگ مشارکت می‌کنند و اتفاق‌های ارزشمندی را رقم می‌زنند.
من «مازیار فراتی» متولد 1373 دانشجوی رشته ریاضی در مقطع دکتری هستم و مسوولیت دبیری جمعیت خیریه پویایی مهر دانشگاه دامغان را به عهده دارم. سال ۱۳۸۶ با همت دانشجویان دانشگاه علوم پایه و با همراهی دانشجویانی از سایر دانشکده‌ها این تشکل تاسیس شد تا مشکلات و مسائل دانشجویان را حل کند. سال‌ها گذشت و نه تنها مشکلات دانشجویان حل شد، بلکه تداوم فعالیت این تشکل به حل و فصل مشکلات افراد مختلفی در این شهر کمک کرد. هر سال که می‌گذرد دانشجویان مختلفی از این دانشگاه فارغ التحصیل شده و راهی شهرهای خودشان می‌شوند اما ارتباط آن‌ها با خیریه قطع نمی‌شود و همچنان از راه‌های دور و نزدیک به فعالیت‌های خودشان در این مجموعه ادامه می‌دهند. جمعیت خیریه پویایی مهر چند مسیر اصلی تامین منابع دارد که یکی از آن‌ها حقوق اساتید و کارکنان دانشگاه است. با شنیدن این حرف تصور نکنید که صندوق هر ماه کیف پول اساتید و کارکنان را خالی می‌کند؛ نه! فقط هر ماه مبلغی کوچک آن هم به صورت داوطلبانه از حساب این عزیزان به صندوق واریز می‌شود تا صرف پرداخت وام بلاعوض یا قرض‌الحسنه با بازپرداخت نه ماهه بشود. وام‌هایی که تا به حال صرف تحصیل و ازدواج و خرید کالای پانصد و سی نفر از دانشجویان شده است.
در فعالیت دیگری با نام «عصای سفید» کتاب‌های آموزشی که به خط بریل موجود نیست را برای عزیزان نابینا تبدیل به کتاب صوتی می‌کنیم تا فرایند آموزش این افراد هم تداوم داشته باشد.
جامعه دانشگاهی دامغان تشکل خیریه ما را با طرح دیگری هم می‌شناسند: بازارچه بوی عید! هر سال اسفند ماه در دانشگاه این بازارچه را به راه می‌اندازیم و با سود حاصل از اجاره غرفه‌ها، برای نیازمندان شهر ارزاق و خوراکی تهیه می‌کنیم تا نوروز برای آن‌ها نیز رنگ بوی تازگی و شادابی داشته باشد.
ورودی‌های جدید به دانشگاه دامغان در ابتدای هر ترم با رخدادی جالب به نام «طرح کتاب» مواجه می‌شوند. در این طرح کتاب‌های دست دوم و حتی نو دانشجویان را به صورت امانت در غرفه‌های ورودی ساختمان دانشگاه به فروش می‌گذاریم تا هم با فروش کتاب‌ها با قیمتی پایین‌تر از بازار، امکان بهره‌مندی دانشجویان نیازمند از منابع علمی را فراهم کنیم و هم مبلغی از فروش کتاب‌ها را صرف امور خیریه کنیم.
در طرح دیگری با نام «شفا» دانشجویان دانشگاه حامی کودکان مبتلا به بیماری‌های خاص می‌شوند و به صورت ماهانه بخشی از هزینه‌های درمانی این کودکان را تامین و امکان دسترسی آن‌ها به پزشکان متخصص را فراهم می‌کنند.
دامغان نیز مانند شهرهای دیگر جمعیت «حاشیه نشین» دارد و به همین دلیل موسسه ما در قالب طرحی با عنوان «شکوفه‌های مهر» در روزهای پایانی هفته اقدام به برگزاری برنامه تدریس به صورت رایگان در مدارس محله‌های محروم و حاشیه شهر می‌کند.
در طرح دیگری به نام «یلدا» هم پیش‌از فرا رسیدن این روز، با فراخوان‌های مختلف اقدام به جمع‌آوری کمک‌های مالی می‌کنیم و با تدارک بسته‌های یلدایی برای خانواده‌های نیازمند و دعوت از آن‌ها به ویژه برنامه این مراسم در دانشگاه، این مناسبت فرهنگی را با هم جشن می‌گیریم.
«ماه رمضان» و «عید نوروز» هم دو مناسبت دیگری است که در آن به نیازمندان اعلام می‌کنیم که آن‌ها را فراموش نکرده‌ایم و با بسته‌های ارزاقی که با کمک اساتید دانشگاه تهیه می‌شود، حضور آن‌ها در میهمانی قرآن و طبیعت را دلچسب می‌کنیم.
