ما مردم نیوز

ضرب المثلی هست که می‌گوید دیگران کاشتند تا ما بخوریم و ما هم می‌کاریم تا آیندگان بخورند.

من «مجید حزباوی» 44ساله فوق لیسانس و طلبه حوزه علمیه و فعال حوزه درختکاری در شهر اهواز هستم.

تقریبا ده سال است که ساکن کوی طلاب جدید منطقه باهنر اهواز هستیم. کار درختکاری را از محله خودمان شروع کردم. این منطقه جدید الاحداث است و فضای خالی و بی‌دفاعی دارد که پر از نخاله و مار و موش و عقرب شده بود. با شهرداری مذاکره کردیم اما بودجه‌ای برای بهبود فضای منطقه نداشت و در نهایت خودمان دست به کار شدیم. اوایل کار نسبت به برنامه‌های ما مقاومت وجود داشت اما بالاخره ایده‌های ما را پذیرفتند که اهالی محل با بودجه شخصی خودشان این فضاها را احیا کنند.

در فرمانداری اعلام کردیم با ۱۰ انگشت خود تعهد و امضا می‌دهیم که تا ابد این درختان متعلق به شهرداری خواهد بود و ما ادعایی نسبت به آن نداریم و به این ترتیب به ما اجازه کاشت درختان میوه و مثمر داده شد.

زمانی که کار را آغاز کردم از همراهی پانزده نفر از همسایگان بهره‌مند شدم. با یکدیگر شروع به کاشت درختان مثمر در محل کردیم. درختانی کاشتیم که اهالی شهر تصور نمی‌کردند در این جغرافیا رشد کند. مثلا درختان نخل که خرمای خضراوی، عمران، برهی‌و… داشتند در این محل بار داده است. درخت کُنار هندی که محصول زیادی داشت و تقریبا شبیه دانه خرما است هم اینجا بار داده است. درخت‌های حنا، مرکبات، زیتون، مورت معطر که در احادیث به استفاده از برگ آن در غذا بسیار توصیه شده هم کاشتیم و به ثمر رسید.

روش ما به این صورت است که از مردم می‌خواهیم در نزدیکی منازل خود درختان مثمر بکارند و از آن‌ها مراقبت کنند و در زمان ثمر دادن از نتیجه کار برای خود استفاده کنند و یا آن را خیرات کنند و به بقیه مردم هم بدهند. ما در قسمت‌هایی از این منطقه سبزی زمستانه هم کاشته‌ایم که برای عموم مردم قابل استفاده است. خیلی از درختانی که در این منطقه هستند را در فصل زمستان قلمه می‌زنیم و به دیگران هدیه می‌دهیم تا برای ترویج باغ قرآنی از این درختان بهره ببرند.

در آغاز کار برای آبیاری این درختان از آب خانه‌های خودمان بهره می‌بردیم. به همین دلیل قبض آب خانه ما که در زمان عادی صد هزار تومان بود به صد و سی هزار تومان می‌رسید و اختلاف چندانی با قبض اولیه نداشت اما بعدها با رونق گرفتن این فعالیت توانستیم با همکاری شهرداری امتیاز آب خام بگیریم و با کانال کشی از آب رودخانه استفاده کنیم. ویژگی آب رودخانه این است که به همراه خود گل و لای و مواد معدنی و مغذی هم می‌آورد و خاک را حاصلخیز می‌کند.

ضرب المثلی هست که می‌گوید دیگران کاشتند تا ما بخوریم و ما هم می‌کاریم تا آیندگان بخورند. در مناطق دیگر نیز چنین اقداماتی انجام داده‌ایم. مثلا یک باغ گل در منطقه هشت اهواز در مجاورت بهشت آباد ایجاد کردیم که متعلق به شهرداری است. آنجا منطقه‌ای متروکه بود که الان لوله کشی و برق کشی شده و سنگفرش است. امیدواریم با همت بسیج و هیئت‌های مردمی به سمت احیا فضای سبز و کاشت درختان مثمر در شهر اهواز برویم و سرانه فضای سبز در این شهر را افزایش دهیم.