داشتن روحیه جهادی و اراده برای انجام کارها، مهم‌ترین عنصر در به انجام رسیدن امور بوده و هر شخص می‌تواند جدا از جایگاه اجتماعی خود، دستاوردهای بزرگی خلق کرده و برای مردم سودمند باشد.
لطیف کاظمی، روحانی و طلبه اهل اردبیل است. وی در گفت‌وگو با سایت خبری ما مردم اظهار کرد: بچه که بودم، علاقه بسیاری به رشته رزمی کونگ‌فو داشتم و از این رو در یکی از باشگاه‌های نزدیک به خانه‌مان ثبت‌نام کردم و حضور در باشگاه زیر نظر مربی حس خوبی داشت. یک تابلو با یک نوشته زیر آن بود که به دلیل پایین بودن سن و سال نمی‌توانستم آن را بخوانم و از همین رو، معنی آن را از استاد پرسیدم.
کاظمی افزود: مربی کونگ‌فو با اشاره به تابلو گفت که این بخشی از دعای کمیل است و چون نمی‌دانستم دعای کمیل چیست، من را به مراسم دعای کمیل در یکی از مساجد شهر دعوت کرد و این اتفاق، آغاز یک جرقه در ذهن من بود.
ایجاد علاقه به علم حوزوی در دوران نوجوانی
وی ادامه داد: بعد از سپری کردن دوران راهنمایی، به این دلیل که از سال‌های گذشته، برنامه رفتن به حوزه علمیه را در سر داشتم، بدون فوت وقت این کار را انجام دادم و پس از مدتی، حضور من در حوزه منجر به اعزام ۱۰ روزه به اولین مرحله تبلیغات اسلامی شد.
افتتاح باشگاه ورزشی و تاسیس موسسه نیکوکاری
کاظمی با اشاره به علاقه خود در رشته‌های ورزشی رزمی از دوران کودکی گفت: در طول سال‌های گذشته که مشغول طلبگی و تحصیل در حوزه علمیه بودم، هیچ‌گاه از شور و نشاط و علاقه من به ورزش‌های رزمی کاسته نشد و در طول این سال‌ها، به عنوان مدرّس دفاع‌شخصی، مربی کونگ‌فو و داور مسابقات کونگ‌فو فعالیت‌هایی داشتم.
وی تصریح کرد: همین دلیل باعث شد تا با یاری خداوند اقدام به تاسیس باشگاه در محل سکونت خود و جمع کردن نوجوانان مستعد در رشته‌های رزمی کنیم؛ همچنین یک موسسه نیکوکاری با نام مولا علی برای محرومیت‌زدایی و کمک به افراد بی‌بضاعت تشکیل شد.
ایجاد اشتغال برای بانوان نیازمند
کاظمی، با توصیف فعالیت‌های موسسه نیکوکاری عنوان کرد: ایجاد اشتغال، هدف اصلی از فعالیت‌های موسسه بود و در همین راستا با تهیه و خرید چرخ‌خیاطی برای بانوان نیازمند، این کار صورت گرفت و کیف‌هایی توسط این بانوان طراحی می‌شد که تصمیم گرفتیم با تبلیغ این کیف‌ها در باشگاه ورزشی و برای خانواده‌های اعضای باشگاه، تعدادی از آن‌ها را به فروش برسانیم.
خواستن توانستن است
کاظمی در انتهای سخنان خود اظهار کرد: پیشرفت کارهای جهادی و محرومیت‌زدایی تا جایی گسترش یافت که برای اولین بار برای یک خانواده، خانه ساختیم و تنها دلیل آن، صرف کردن فعل خواستن بود؛ از این رو فعالیتی که در ابتدا از یک باشگاه ورزشی کوچک شروع شده بود، با اقداماتی چون فراهم ساختن بستر ترک اعتیاد بیماران، کمک‌های معیشتی و کارهای عمرانی ادامه یافت و رسالت ما به عنوان یک طلبه، در حق مردم منطقه سکونت خود به این نحو ادا شد.
