این فعال عرصه کشاورزی که سال‌هاست در حوزه تولید و تحقیقات محصولات کشاورزی فعالیت دارد، از پیشگامان توسعه کشت گلخانه‌ای در ایران محسوب می‌شود. وی با تأکید بر لزوم به‌روزرسانی روش‌های کشاورزی و مقابله با بحران آب، از منتقدان سیاست‌های سنتی دولتی در این حوزه است و با اجرای پروژه‌های نوآورانه، الگویی موفق از کشت کم‌آب‌بَر و اشتغال‌زایی ارائه کرده است.
یک کارآفرین کشاورزی در گفت‌وگو با سایت خبری «ما مردم» با اشاره به چالش‌های پیش‌روی بخش کشاورزی، گفت: «سیستم دولتی انگیزه‌ای برای توسعه ندارد. فردا مدیران عوض می‌شوند و کارشناسان به حرف‌هایشان گوش نمی‌دهند.» وی به فعالیت‌های تحقیقاتی در جیرفت اشاره کرد و افزود: «بعضی محصولات مانند نهال سال‌هاست تولید می‌شوند، اما هنوز تجاری‌سازی نشده‌اند. ما نیازمند هماهنگی بیشتر بین بخش‌های مختلف هستیم.»
این فعال کشاورزی با بیان اینکه ایران از نژادهای مناسب گیاهی برخوردار نیست، گفت: «کشورهای دیگر به شدت روی ژنتیک محصولات خود حساس هستند و اجازه خروج نهال‌های مرغوب را نمی‌دهند.» وی به تجربه شخصی خود در تولید موز اشاره کرد و افزود: «موز در ایران کشت می‌شود، اما به‌دلیل هزینه‌های بالا و مصرف آب زیاد، رقابت با موزهای وارداتی از هند و کلمبیا سخت است.»
وی با هشدار درباره بحران آب در ایران گفت: «در منطقه جیرفت، سطح آب‌های زیرزمینی از ۳۰ متر به ۵۷ متر رسیده است. این افت شدید در کمتر از ۱۲ سال اتفاق افتاده، درحالی که باید در ۱۰۰ سال رخ می‌داد.» این کارآفرین تأکید کرد: «با این شرایط، سرمایه‌گذاری روی محصولات آب‌بَر مانند هندوانه و گوجه‌فرنگی منطقی نیست، چون آینده‌ای برای آن وجود ندارد.»
این فعال اقتصادی با اشاره به مزایای کشت گلخانه‌ای گفت: «در گلخانه، آبیاری یک هکتار فقط ۶ دقیقه طول می‌کشد، درحالی که در فضای باز این زمان به ۴ تا ۵ ساعت می‌رسد.» وی افزود: «در شرایط کم‌آبی ایران، کشت گلخانه‌ای بهترین راه‌حل است، چون مصرف آب را به حداقل می‌رساند و بازدهی بالاتری دارد.»
وی با مقایسه کشت گلخانه‌ای و فضای باز گفت: «در کشت سنتی، برای هر هکتار فقط ۲ نفر اشتغال‌زایی می‌شود، اما در گلخانه‌ها این عدد به ۱۲ نفر می‌رسد.» این کارآفرین تصریح کرد: «دولت باید روی کشت گلخانه‌ای سرمایه‌گذاری کند، چون هم اشتغال ایجاد می‌کند و هم مصرف آب را کاهش می‌دهد.»
این فعال کشاورزی با انتقاد از سیاست‌های گمرکی گفت: «برای کاهش مصرف آب، مالیات‌های سنگینی روی صادرات هندوانه و گوجه گذاشته شد، اما این روش درست نیست.» وی پیشنهاد داد: «به جای محدودیت‌های دستوری، باید کشاورزان را به سمت روش‌های کم‌آب‌بَر مانند گلخانه هدایت کرد.»
وی با اشاره به تجربه کشورهای پیشرفته گفت: «در اسپانیا و هلند، گلخانه‌ها با کمترین امکانات ساخته می‌شوند، چون آنها با توجه به اقلیم خود سازه‌ها را طراحی می‌کنند.» این کارآفرین افزود: «ما نیز باید سازه‌های گلخانه‌ای را متناسب با شرایط آب‌وهوایی هر منطقه بسازیم تا هزینه‌ها کاهش یابد.»
این فعال اقتصادی با تأکید بر لزوم سرمایه‌گذاری جمعی گفت: «واحدهای کوچک کشاورزی به‌صرفه نیستند. باید کشاورزان در قالب شهرک‌های گلخانه‌ای فعالیت کنند تا هزینه‌ها سرشکن شود.» وی افزود: «در این مدل، خریداران مستقیم به سراغ تولیدکنندگان می‌آیند و از سود دلالان کاسته می‌شود.»
وی با بیان اینکه دلالی یکی از بزرگ‌ترین مشکلات کشاورزان است، گفت: «وقتی تولیدکنندگان خرد باشند، دلالان سود اصلی را می‌برند، اما در شهرک‌های گلخانه‌ای، صادرکنندگان مستقیماً با کشاورزان قرارداد می‌بندند.» این کارآفرین خاطرنشان کرد: «این روش هم سود کشاورزان را افزایش می‌دهد و هم کیفیت محصولات را بالا می‌برد.»
این فعال کشاورزی در پایان با اشاره به اشتغال‌زایی گلخانه‌ها گفت: «هدف ما کاهش تعداد نیازمندان است. با توسعه کشت گلخانه‌ای، می‌توانیم اقتصاد خانوارها را تقویت کنیم.» وی تأکید کرد: «اگر دولت و بخش خصوصی همکاری کنند، می‌توانیم به سمت کشاورزی پایدار و کم‌آب‌بَر حرکت کنیم و از بحران‌های آینده جلوگیری کنیم.»
