کارآفرین مهرانی با کمترین امکانات، کیف های ایرانی را به نمایشگاه‌های بین‌المللی برد
کارآفرین مهرانی با کمترین امکانات، کیف های ایرانی را به نمایشگاه‌های بین‌المللی برد
عرصه: کسب و کار

یونس رمضانی، کارآفرین اهل شهرستان مهران، بنیانگذار کارگاه تولید چرمی است که با همت خانواده‌اش و در مدت‌زمانی کوتاه، نه‌تنها به قطب تولید کیف، کفش و کمربندهای چرمی در منطقه تبدیل شده، بلکه با حضور مؤثر در نمایشگاه‌های استانی و بین‌المللی، الگویی از کارآفرینی پایدار در یکی از مناطق مرزی کشور خلق کرده است.

یونس رمضانی، کارآفرین و فعال عرصه چرم‌دوزی در شهرستان مهران، در گفت‌وگوبا سایت خبری ما مردم، به تشریح چالش‌های پیش‌روی واحد تولیدی خود پرداخت. وی که کارگاهش را از سال ۱۳۹۷ با همراهی همسر و فرزندانش راه‌اندازی کرده، اکنون برای سه نفر به‌صورت مستقیم اشتغال‌زایی کرده و به‌صورت دوره‌ای نیز نیرو استخدام می‌کند.

این تولیدکننده محلی با بیان اینکه فعالیتش را با ساخت کیف، کمربند و اقلام آموزشی آغاز کرده، شرح داد: «پس از شیوع کرونا، من به‌صورت تمام‌وقت وارد شدم. کم‌کم با خرید چرخ و دستگاه، کار را توسعه دادیم و امروز توان تولید طیف وسیعی از محصولات چرمی از کفش تا کمریند را داریم.» وی حضور در نمایشگاه‌های استانی و حتی بین‌المللی در عراق را از جمله دستاوردهای این کارگاه برشمرد.

رمضانی در ادامه به موضوع حمایت نهادهای دولتی و دریافت تسهیلات اشاره کرد و گفت: «با پیگیری‌های مکرر، طرح کارگاهم توسط بنیاد برکت بررسی و حتی از آن فیلم و عکس تهیه شد، اما نهایتاً با یک پیامک ساده رد شد.» وی اضافه کرد: «شماره تماسی که برای پیگیری دادند، بی‌پاسخ بود و امکان توضیح بیشتری فراهم نشد.»

این کارآفرین با اشاره به دریافت تنها یک وام ۲۰۰ میلیون تومانی در سال ۱۴۰۲ با سود ۱۸ درصد، اظهار داشت: «این مبلغ برای خرید یک چرخ خیاطی صرف شد، درحالی‌که قیمت همان دستگاه از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲ افزایش چشمگیری داشت.» وی تاکید کرد که اقساط این وام را به‌طور منظم پرداخت می‌کند.

رمضانی خاطرنشان کرد: «مسئولان محلی، از امام جمعه تا فرماندار، بارها از کارگاه بازدید کرده‌اند، اما این بازدیدها تاکنون به حمایت مالی مؤثر و به‌موقع منجر نشده است.» وی در مقایسه با تسهیلات اعطایی به برخی مشاغل خانگی، این بی‌توجهی به واحدهای تولیدی فعال را قابل تأمل دانست.

این تولیدکننده مهرانی در بیان نیازهای فعلی کارگاه خود گفت: «برای توسعه و افزایش کیفیت تولید، به دستگاه‌های پیشرفته‌تری مانند سی‌ان‌سی (لیزر) و چرخ‌های مخصوص کفاشی نیاز داریم، اما هزینه این تجهیزات با امکانات فعلی قابل تأمین نیست.»

وی با ابراز امیدواری نسبت به تحقق وعده‌های مسئولان بنیاد برکت برای اعطای وام توسعۀ کارگاه، تصریح کرد: «اگر تسهیلات مناسب و به‌موقع دریافت کنم، می‌توانم هم نیروی کار بیشتری جذب کنم و هم با مکانیزه کردن فرآیند برش، کیفیت و کمیت تولید را ارتقا دهم.»

رمضانی در پایان با گلایه از روند طولانی و غیرشفاف ارزیابی طرح‌ها برای دریافت تسهیلات، خواستار توجه جدی‌تر دستگاه‌های حمایتی به تولیدکنندگان واقعی و فعال در مناطق محروم شد. وی تأکید کرد که اشتغال‌زایی و تولید پایدار تنها با پشتیبانی عملی و دوری از تشریفات اداری بی‌حاصل محقق می‌شود.

keyboard_arrow_up