یک فعال فرهنگی و اجتماعی، با نگاهی دغدغه‌مند و تحلیلی، به بررسی وضعیت سرمایه اجتماعی در اصفهان پرداخته و با استناد به آمارهای نگران‌کننده، هشدار می‌دهد که این استان در رتبه‌های پایین جدول سرمایه اجتماعی کشور قرار دارد. وی با اشاره به تأثیر منفی کاهش اعتماد عمومی و مشارکت اجتماعی بر جامعه، بر لزوم برنامه‌ریزی هوشمندانه، استفاده از ظرفیت‌های مردمی و طراحی استراتژی‌های فرهنگی تأکید می‌کند. همچنین، با ارائه نمونه‌های موفق مشارکتی مانند برنامه‌های خودجوش زندانیان، نشان می‌دهد که تقویت همدلی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند. این چهره فرهنگی با نگاهی امیدوارانه، پیشنهادهایی مانند ایجاد پلتفرم‌های نخبگانی و جلب مشارکت عمومی را مطرح می‌کند تا اصفهان به سمتی حرکت کند که در آن اعتماد، همبستگی و مشارکت، جایگزین شکاف‌های اجتماعی شود.
یک فعال فرهنگی و اجتماعی در گفت‌وگو با سایت خبری «ما مردم» با بیان اینکه اصفهان سی و یکمین استان کشور از نظر پایین‌بودن سرمایه اجتماعی است، اظهار کرد: «متأسفانه در برخی سال‌ها اصفهان حتی رتبه سی‌ام را نیز به خود اختصاص داده و این نشان‌دهنده وضعیت نامطلوب در حوزه مشارکت و اعتماد اجتماعی است.»
وی با اشاره به تحقیقات انجام‌شده، افزود: «برخلاف تصور عمومی، استان کردستان در صدر جدول سرمایه اجتماعی قرار دارد، درحالی‌که اصفهان به‌دلیل تشتت اقوام و کاهش همبستگی اجتماعی، در رتبه‌های پایین‌تر جای گرفته است.»
این فعال فرهنگی با تأکید بر لزوم تقویت سرمایه اجتماعی، خاطرنشان کرد: «سرمایه اجتماعی به معنای علقه‌های خانوادگی، دوستی، اتحاد و مشارکت عمومی است و هرچه این شاخص در جامعه پایین‌تر باشد، آسیب‌های اجتماعی افزایش می‌یابد.»
وی با اشاره به تأثیر فضای منفی رسانه‌ای و اغتشاشات اخیر بر کاهش اعتماد عمومی، گفت: «متأسفانه حتی اقشار مذهبی و انقلابی نیز از این بی‌اعتمادی در امان نبوده‌اند و این مسئله نیازمند بازنگری در سیاست‌گذاری‌های فرهنگی است.»
این کارشناس با اشاره به تجربه موفق برنامه‌های مشارکتی در زندان‌ها، گفت: «طرح‌هایی مانند “شب‌های ضیافت” که با مشارکت خود زندانیان اجرا می‌شود، نشان می‌دهد که اگر مردم در حل مشکلات مشارکت داده شوند، نتایج بهتری حاصل خواهد شد.»
وی با مقایسه تاریخی، هشدار داد: «سقوط حکومت‌هایی مانند ساسانیان و دولت افغانستان به دلیل کاهش سرمایه اجتماعی بود و اگر امروز برای تقویت آن اقدام نکنیم، با چالش‌های مشابهی روبه‌رو خواهیم شد.»
این فعال فرهنگی با انتقاد از نبود استراتژی فرهنگی و اجتماعی منسجم، گفت: «متأسفانه دستگاه‌های اجرایی مانند صداوسیما، قوه قضاییه و بهزیستی هماهنگ عمل نمی‌کنند و اطلس فرهنگی مناسبی برای برنامه‌ریزی وجود ندارد.»
وی پیشنهاد کرد: «برای افزایش سرمایه اجتماعی باید از ظرفیت‌های مردمی استفاده کرد و تنها به گروه‌های خاص بسنده نکرد. جوانان، زنان و اقشار مختلف جامعه باید در این فرآیند مشارکت داده شوند.»
این کارشناس با اشاره به ضرورت طراحی برنامه‌های عملیاتی، گفت: «ایجاد سایت‌های نخبگانی برای جلب مشارکت افکار عمومی و استفاده از نظرات تخصصی می‌تواند گام مؤثری در افزایش سرمایه اجتماعی باشد.»
در پایان، وی تأکید کرد: «اگر می‌خواهیم جامعه‌ای مقاوم و پایدار داشته باشیم، باید سرمایه اجتماعی را به‌عنوان یک اولویت ملی در دستور کار قرار دهیم و از هرگونه تشتت و تفرقه جلوگیری کنیم.»
