مریم پورخدر، کارشناس ارشد روانشناسی و فعال حوزه توانمندسازی زنان، با بیش از دو دهه تجربه در توسعه پایدار، به دنبال ترکیب نقشهای سنتی بانوان با کارآفرینی نوین است. او با اجرای پروژههایی مانند احیای گبهبافی، کاشت درختان مقاوم به کمآبی، و توسعه صنایع دستی مانند حصیربافی و صدفکاری، ثابت کرده که زنان میتوانند همزمان مادران و همکاران اقتصادی موفق باشند. هدف بلندپروازانه او، تبدیل گناوه به قطب صادرات و مقابله با بحرانهای زیستمحیطی تا سال ۱۴۱۰ است.
مریم پورخدر، کارشناس ارشد روانشناسی و فعال حوزه توانمندسازی بانوان، در گفتوگو با سایت خبری ما مردم از برنامههای خود برای توسعه پایدار زنان در گناوه سخن گفت. وی که از سال ۱۳۸۳ فعالیت خود را در اهواز آغاز کرد، هدف اصلی خود را ترکیب نقشهای سنتی زنان مانند همسرداری و فرزندپروری با اشتغالزایی کمهزینه در منزل عنوان کرد. پورخدر با تأکید بر اهمیت کارآفرینی زنان، به تشریح پروژههای خود در استان بوشهر پرداخت.
اولین اقدام پورخدر، احیای بافت گبه شول حیاط داوود بود که به عنوان یک برند جهانی در میراث فرهنگی ثبت شده است. این طرح نهتنها به حفظ هنر بومی کمک کرده، بلکه منبع درآمدی برای زنان منطقه شده است. او معتقد است چنین طرحهایی میتوانند الگویی برای سایر مناطق ایران باشند تا با تکیه بر صنایع دستی محلی، همزمان به توسعه اقتصادی و فرهنگی دست یابند.
دومین پروژه پورخدر، کاشت درختان سازگار با اقلیم جنوب، مانند کنار (سدر) و گز است. این درختان به دلیل مقاومت در برابر کمآبی و بادهای شدید، راهحلی برای مقابله با ریزگردها و حفظ منابع آب و خاک هستند. وی با انتقاد از کاشت درختان نامناسب مانند کنوکارپوس که منابع آبی را نابود میکنند، خواستار جایگزینی آنها با گونههای بومی شد.
پورخدر همچنین به مزایای درخت نارنج در نواحی ساحلی اشاره کرد که علاوه بر ایجاد فضای سبز، با عطر بهارنارنج، جاذبهای برای گردشگران است. او پیشنهاد داد با کاشت این درختان در فاصله دو کیلومتری ساحل، هم مشکل رطوبت و بوی نامطبوع فاضلاب حل شود و هم صنعت گردشگری رونق یابد.
از دیگر طرحهای این کارآفرین، توسعه حصیربافی با استفاده از برگ درخت نخل است که از همسایگان عربزبان آموخته شده است. تولید سبدهای خرید، سفرههای حصیری و کیسههای نان از جمله محصولاتی هستند که میتوانند به بازارهای جهانی راه یابند. پورخدر تأکید کرد که این صنعت نیاز به حمایت بیشتر دولت دارد.
صنایع دستی ساختهشده از صدف نیز یکی دیگر از زمینههای فعالیت پورخدر است. او با اشاره به نابودی صدفهای خلیج فارس، خواستار احیای این هنر شد. محصولاتی مانند سرویس آشپزخانه و اداری ساختهشده از صدف، میتوانند به عنوان کالاهای لوکس صادراتی مورد توجه قرار گیرند.
در بخش پوشاک، پورخدر به تولید چادرهای محلی و لباسهای کودک با کیفیت رقابتی اشاره کرد که قابلیت عرضه در بازارهای بینالمللی را دارند. وی از مسئولان خواست تا با حمایت از کارگاههای کوچک، زمینه صادرات این محصولات را فراهم کنند.
هدف بلندمدت پورخدر، تبدیل گناوه به دروازه صادرات تا سال ۱۴۱۰ است. او معتقد است با وجود پتانسیلهای موجود، میتوان از وابستگی به واردات کاست و با ایجاد اشتغال پایدار، اقتصاد منطقه را متحول کرد.
پورخدر در پایان از کمتوجهی برخی شهرداریها به طرحهای محیطزیستی انتقاد کرد و گفت: متأسفانه هنوز درختان مخرب کنوکارپوس کاشته میشوند، در حالی که جایگزینی آنها با گونههای بومی مانند گز و کنار میتواند بحران آب و ریزگردها را کاهش دهد.
وی با بیان اینکه بانوان گناوه آماده همکاری با تمام استانهای جنوبی برای تحقق این اهداف هستند، از مسئولان خواست تا با فراهم کردن زیرساختهای لازم، از ظرفیتهای زنان در توسعه پایدار منطقه استفاده کنند. پورخدر امیدوار است با اجرای این طرحها، تصویر استانهای جنوبی در آیندهای نزدیک، سرسبز و پررونق باشد.