جهانگیری، کارآفرین و فعال پیشرو در حوزه کشاورزی، با تمرکز بر ایجاد اشتغال پایدار برای خانواده‌های کم‌بضاعت شناخته می‌شود. وی با اجرای طرح‌های نوین مانند پرورش گل‌های آپارتمانی و استفاده از فناوری‌های کم‌هزینه، به دنبال کاهش وابستگی نیازمندان به کمک‌های مقطعی است. جهانگیری با همکاری نهادهای خیریه و استفاده از بازارهای محلی و دیجیتال، مسیر درآمدزایی ساده‌ای را برای افراد علاقه‌مند فراهم کرده و بر این باور است که اشتغال‌زایی، عزت نفس و استقلال اقتصادی را به جامعه بازمی‌گرداند.
جهانگیری، کارآفرین و فعال حوزه کشاورزی، در گفت‌وگو با سایت خبری «ما مردم» از برنامه‌های خود برای ایجاد اشتغال پایدار در بین خانواده‌های کم‌بضاعت خبر داد. وی با تأکید بر لزوم حمایت از نیازمندان، از طرح‌های نوین در پرورش گل‌های آپارتمانی به‌عنوان راه‌حلی برای رونق اقتصادی و کاهش وابستگی به سبدهای غذایی سخن گفت و با اشاره به فعالیت‌های اجتماعی خود اظهار کرد: «در حال حاضر بیش از ۵۰ نفر تحت پوشش بیمه ما قرار دارند که بسیاری از آن‌ها سرپرست خانوار یا افراد بی‌سرپرست هستند. هدف ما این است که به جای صرفاً ارائه کمک‌های مقطعی، شرایطی فراهم کنیم تا این افراد بتوانند با یادگیری مهارت‌های ساده، درآمدزایی کنند.»
وی افزود: «در فصل‌های گذشته، پروژه‌هایی مانند نشاکاری و بذرکاری را به صورت خانگی اجرا کردیم تا خانواده‌ها بتوانند در منزل کار کنند. اما اکنون با توجه به افزایش تعداد نیازمندان، باید به دنبال راه‌حل‌های پایدارتر باشیم. پرورش گل‌های آپارتمانی یکی از این راه‌هاست که هزینه کمی دارد و قابل انجام در فضای کوچک است.»
جهانگیری درباره مزایای این طرح گفت: «این کار نیاز به سرمایه اولیه زیادی ندارد و حتی با استفاده از وسایل دورریختنی مانند قوطی‌های فلزی یا پلاستیک‌های معمولی می‌توان سازه‌های کوچک گلخانه‌ای ساخت. همچنین، با نصب سیستم‌های آبیاری ساده مثل مه‌پاش، می‌توان رطوبت مورد نیاز گیاهان را تأمین کرد.»
وی ادامه داد: «در شهرستان ما، حداقل ۵۰ خانواده هستند که می‌توانند از این طریق کسب درآمد کنند. بسیاری از زنان به پرورش گل علاقه دارند و اگر آموزش ببینند، می‌توانند محصولات خود را به بازار عرضه کنند. ما آماده‌ایم تا با حمایت از آن‌ها، بازار فروش را نیز فراهم کنیم.»
این کارآفرین با اشاره به تجربه‌های موفق گذشته بیان کرد: «قبلاً در طرح‌های مشابه، خانواده‌ها توانستند با پرورش گیاهان آپارتمانی، ماهانه درآمدی حداقلی داشته باشند. حتی برخی از آن‌ها پس از مدتی به‌صورت مستقل کار کردند و دیگر نیازی به دریافت سبد غذایی نداشتند.»
جهانگیری درباره نقش فناوری در کاهش هزینه‌ها گفت: «امروزه با استفاده از دستگاه‌های ساده می‌توان بسیاری از کارها را خودکار کرد. مثلاً با نصب شیرهای زمان‌دار، سیستم آبیاری به‌صورت خودکار کنترل می‌شود و این موضوع برای کسانی که وقت یا تخصص کافی ندارند، بسیار مفید است.»
وی همچنین به همکاری با نهادهای خیریه اشاره کرد و افزود: «اگر سازمان‌های حمایتی و خیریه‌ها وارد این عرصه شوند، می‌توانیم طرح را گسترش دهیم. مثلاً با تهیه بسته‌های آموزشی و ارائه تسهیلات کوچک، انگیزه بیشتری برای خانواده‌ها ایجاد می‌شود.»
جهانگیری در پاسخ به سوالی درباره بازار فروش محصولات گفت: «ما ارتباطاتی با بازارهای محلی و حتی فروشندگان تهرانی داریم. اگر خانواده‌ها بتوانند محصولات باکیفیت تولید کنند، به راحتی می‌توانند آن‌ها را به فروش برسانند. حتی می‌توان از طریق فضای مجازی نیز بازار جدیدی ایجاد کرد.»
وی تأکید کرد: «این طرح نه‌تنها یک فعالیت اقتصادی، بلکه یک حرکت اجتماعی است. وقتی فردی بتواند با دسترنج خود زندگی‌اش را بچرخاند، عزت‌نفس او افزایش می‌یابد و این مهم‌تر از هر کمک مالی است.»
جهانگیری از مسئولان خواست تا از چنین طرح‌های اشتغال‌زایی حمایت کنند و گفت: «اگر هر کسی در حوزه تخصص خود حتی برای چند خانواده شغل ایجاد کند، می‌توانیم مشکل بیکاری و فقر را به‌صورت ریشه‌ای حل کنیم. پرورش گل‌های آپارتمانی فقط یک نمونه کوچک از این راه‌حل‌هاست.»
